Friday, December 01, 2006

Διαλογος.

-Κουραστηκα.
- Δωσε εσυ,μανουλα μου...στη δικη σου ψυχουλα κανεις καλο.
-Ναι,αλλα κουραστηκα.
-Αφου αυτο εκανες παντα.Μπορεις να ζησεις αλλιως;
-Οχι...μαλλον οχι.
-Οποτε το προβλημα το εχουν αυτοι που δεν τα παιρνουν.

-Σ'αγαπαω...τι θα εκανα χωρις εσενα;
-Εγω τι θα εκανα,μανουλα μου.



Υ.Γ...Η μαμα μου...παντα "μανουλα μου"με λεει.

8 comments:

mario said...

και όπως όλοι ξέρουμε.. οι μανούλες έχουν πάντα δίκιο:))
όμορφο ποστ
καλημέρες

nyctolouloudo said...

ξέρεις πόσο σε ζηλεύω για την μαμά που έχεις....!

nyctolouloudo said...

ξέχασα.
καλό μήνα να έχεις!!!!

Alexandra said...

Και η δική μου... :)

GLOBAL said...

Το παρακάτω ραγούδι μου ΄ρθε διαβάζοντάς αυτόν τον τόσο ουσιαστικό διάλογό σας:

Μανούλα μου

Αχ, τι ντροπή, τέτοια ντροπή
μάνα μου και πώς βγαίνει
Ούτε κι αν τρέξει ο ποταμός
μάνα μου δε την πλένει

Τι να μου κάνουν δάκρυα δυο
και στεναγμοί σαράντα δυο, μανούλα μου
Τι κι αν το δάκρυ μου νωπό
βουβό το στόμα και πικρό, μανούλα μου

Και ψάχνω κάποιον για να βρω
και με ρωτάει και τον ρωτώ τι θα γενεί
Ποιος θα πονεί, ποιος θα πονεί
μανούλα μου, μανούλα μου

(ερμηνεία: Παππάς Λάκης
Μουσική/Στίχοι: Χατζιδάκις Μάνος/Καμπανέλλης Ιάκωβος)

AtiX said...

Καλό μήνα!
:)

xryc agripnia said...

Kαλο μηνα και σε σας...ειτε μανουλες,ειτε "μανουλες".

Φιλια σας.

πολυβιος said...

πόσο όμορφο και αληθινό