Wednesday, December 27, 2006

Και μιας και το εφερε η κουβεντα...

...καποια πραγματα που δεν θα ξεχασω ποτε,απο τα ταξιδια μου.

1.Το Pushkar στην Ινδια.(1997)
Μια μικρη πολη σαν ελληνικο νησι.Ασπρα σπιτια,γυρω απο μια-πενταβρωμικη-λιμνη.
Μουσικη στη διαπασων ολη τη μερα και το χειροτερο κλαμπ σαντουιτς που εφαγα ποτε στη ζωη μου.Με λαχανο,κρεμμυδι,μπανανα και καυτερη σως.Στην εισοδο της πολης υπηρχε τεραστια ταμπελα που ελεγε πως μπαινουμε σε ιερη πολη και απαγορευεται η χρηση ναρκωτικων και η καταναλωση αλκοολ,αυγων και κρεατος.

2.Η ερημος Θαρ,κοντα στα συνορα του Πακισταν.(1997)
Προγραμματισαμε διανυκτερευση στην ερημο και εκδρομη με καμηλες.Μετα απο βασανιστικη διαδρομη με τις γαμω-καμηλες,ο καμηλιερης μας κατεβασε στο πουθενα,μας εριξε δυο στρωματα κατω και εφυγε να παει στο χωριο του.Ενα απο τα ομορφοτερα βραδυα της ζωης μου.Εγω,Eκεινος και ολοι οι σκορπιοι και τα φιδια της ερημου.Ευτυχως το πρωι ηρθε και μας πηρε ο καμηλιερης.

3.Το μερος που μεναμε στο Εδιμβουργο.(1994)
Δεν θυμαμαι λεπτομερειες για το που ητανε,αλλα θυμαμαι με καθε λεπτομερεια το εσωτερικο του.Το γκαζον που παιζαμε ποδοσφαιρο με κατι Πακιστανες,τ'απογευματα.
Τη βιβλιοθηκη με το τζακι στο κατω πατωμα.Πολλα,που χρονια τωρα δεν μπορω να τα βγαλω απο το μυαλο μου.

4.Η Τοσκανη και το απεραντο πρασινο της.(πολλες φορες τα 10 τελευταια χρονια)
Το κρασι της.Η ηρεμια μου.

5.Το gedenkstatte sachsenhausen,στο Βερολινο.(2006)
Στρατοπεδο συγκεντρωσης που με αφησε αναυδη.Κυκλοφορουσα σαν να μου εχουν κανει μαγια.Οι αυρες αυτων που πεθαναν εκει μεσα,δεν γινεται να σ'αφησουν αδιαφορο.

6.To Φαγιουμ,στην Αιγυπτο.(2005)
Απο την ωρα που περασαμε τα συνορα του,ειχαμε στρατιωτικη συνοδεια.Σταματησαμε για καφε και αδειασε σχεδον ολη η καφετερια.Για να δουμε εναν αρχαιολογικο χωρο,ο φυλακας και οι στρατιωτες πηραν οπλα και γεμιστηρες μαζι τους.Στην αρχη φρικαραμε.Μετα καταλαβαμε οτι θελαν να μας προστατεψουν.

7.Τα σημαδια του πολεμου στο Βελιγραδι.(2006)
Ο πυργος της τηλεορασης και η κινεζικη πρεσβεια.Ερειπια μεσα σε μια πολη που προσπαθει να παρει τα πανω της,χωρις ομως να αφηνει το παρελθον να σβηστει.

8.Το τειχος στο Βερολινο(2005+2006) και ολη η ιστορια του.Ανατριχιλα.

9.Η μανια που με ειχε πιασει στην Κοπενχαγη,(2006)να κοιταω μεσα στα σπιτια.
Θα μπορουσαν να με ειχαν κλεισει μεσα ανετα.Ειχα παθει ψυχωση.

10.Το marais και η saint germain στο Παρισι.(2002)
Kαφε,μπαρ,καμπαρε,εστιατορια.Τοσο απομακρα αλλα και τοσο οικεια ταυτοχρονα.
Oι πιο ωραιες γωνιες του Παρισιου.

11.Και φυσικα δεν μπορω να ξεχασω τους ανθρωπους,που καναμε μαζι αυτα τα ταξιδια.Καθε ενα,φερνει και κατι απο αυτους στο μυαλο μου.
Και δεν μπορω να πω...οι αναμνησεις παντα ειναι ομορφες.


Υ.Γ....αφιερωμενο στη LadyChill,που ηταν η αφορμη να θυμηθω καποια απο αυτα.

9 comments:

xryc agripnia said...

H φωτογραφια,απο το Pushkar,της gloria williams.
Οι δικες μου σε αλμπουμ και ασκαναριστες.

Ladychill said...

Καλά εσύ δεν αστειεύσαι, εδώ πια δε μιλάμε για τις καλοκαιρινές μας διακοπές αλλά για τον Ροβισώνα Κρούσο μεταμφιεσμένο σε σύγχρονη γυναίκα...:D

Tαξιδιάρικο το ποστ, έφυγε πρωί πρωί το μυαλό μου κι αντί για χοντρά πουλόβερ σκέφτομαι πως να μοιάζει άραγε η έρημος του Θαρ!

Χαίρομαι την αγάπη σου για τα νέα μέρη, την άπληστη περιέργεια να δεις τις γωνιές του κόσμου και σου εύχομαι πολλά πολλά αξέχαστα ταξίδια ακόμα!

(Και σ' ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση!)

hotel iris said...

παίρνω το βραδινό τρένο απόψε να ΄ρθώ να σου τραβήξω τις κοτσίδες! και μετά γκρινιάζεις τΕ΄ρας, από σήμερα διάγω σε καθεστώς καταθλιπτικής κατάάάθληψης και θα αυτοκτονήσω με κουραμιεδόσκονη και θα φταις εσύ! Ζηλεύωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω
(μήπως γίνομαι λίγο δραματικός;)
xxx

xryc agripnia said...

**ladychill...Η ερημος Θαρ σε περιμενει...δυο υπνοσεντον δρομος,που λεει και ενας φιλος.

(εγω σ'ευχαριστω για τις θυμησες)

**tifoeus...γκρινιαρη μου,ασε τις κοτσιδες μου ησυχες!
Δηλαδη μονο κουραμπιεδοσκονη εμεινε;
(Ακου τΕρας!)



Τα φιλια μου.

μαύρη γάτα said...

γεια και απο εδώ :-)
έμεινα λίγο άφωνη...μου πέσανε οι αναμνήσεις στο κεφαλι χαχα
Στην Pushkar έμεινα (κάποτε) 2 βδομάδες(λόγω ανωτέρας βίας..αλλουνού) ..γνωρίστικα με όλα τα πιτσιρίκια και τους μη-αρτιμελείς του χωριού :-)
μετά ανέβηκα βόρεια
η Pushkar είναι και για μένα αγαπημένη πόλη..και το Manikaran και τα Dharamsala :-)
Πολλά επόμενα ταξίδια σου ευχομαι !!

μαύρη γάτα said...

στην Κοπενχαγη νομίζω το ίδιο θα πάθαινα :-))
Απίστευτη η βραδυά που περιγράφεις στην έρημο!...και στην Αιγυπτο επισης!

nyctolouloudo said...

αυτά που τελικά έχουμε να θυμόμαστε στη ζωή μας είναι τα ταξίδια....όλα τα άλλα μία στη δύση και μία στην ανατολή.
πρόσεχε μη πάθεις Αλτσχάιμερ και τα ξεχάσεις και αυτά...ακούς;

όμορφη χρονιά να έχεις με υγεία και πολύ αγάπη ταξιδιάρικο !

xryc agripnia said...

**Mαυρη γατα...Ποσο χαιρομαι,να ξερες,που καποιος εχει μια εικονα για το τι μιλαω!
Με τα πιτσιρικια ειχα και εγω καλη σχεση γιατι ειχα τη φαεινη ιδεα να παρω κατι καραμελες μαζι μου,για να τους δινω και μου τη στηναν σε καθε γωνια.

**μεθυσμενακι...ακουω,ακουωωωωω!
Σε φιλω γλυκα...καλα να περασετε αυτες τις μερες.Ελπιζω να μην εχει πολυ κρυο.Φιλια στο Μ.

μαύρη γάτα said...

και γω χάρηκα πολύ! ..που μου θύμησες αυτές τις εικόνες!