Διαβασα ενα υπεροχο αρθρο -αυτο εδω -και θυμηθηκα οτι πριν καποια χρονια επεσαν στα χερια μου δυο εκκλησιαστικα βιβλια του 1887.Στις αδειες σελιδες εχεις καποιες σημειωσεις που αφηναν κατα καιρους διαφοροι ανθρωποι.
Σημειωσεις με ομορφα καλλιτεχνικα γραμματα απο ανθρωπους που κατι τους εκανε να χρησιμοποιησουν αυτα τα βιβλια ως ημερολογια.
Σημειωσεις του τυπου(δυστυχως δεν τα εχω μπροστα μου τωρα,απο οσα θυμαμαι):
Σημερα 17 ιουνιου του 1916 το σιταρι κανει "τοσο",το ψωμι "τοσο".
Εχουμε πολεμο.
Εγω ο"ταδε",πολεμησα"εκει".
Σημερα 25 Μαίου 1924..χιονισε!
Και κατι που μου εκανε πολυ εντυπωση.
Καπου στο τελος μιας σελιδας εγραφε με αχνα γραμματα "Οραμα". (τι να ειδε αραγε αυτος ο κυριος,ισως και ο παπας του χωριου;Θα'θελα να μαθω.)
Λεει λοιπον ο Παναγιωτης "Η συμβουλή μου είναι να μην αφιερώνετε τα βιβλία σας. Αγοράστε μια κάρτα και βάλτε τη ανάμεσα στις σελίδες. Έχω βρει πολλά βιβλία με αφιερώσεις: συγγραφείς που τα στέλνουν σε κριτικούς, φίλοι σε φίλους, ερωτευμένοι μεταξύ τους, οι οποίοι μετά το χωρισμό πάνε να πουλήσουν τα βιβλία. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με την λήθη, την καταστροφή και το θάνατο, όλα τελειώνουν κάποτε και γι'αυτό σας προτείνω να κάνετε έρωτα όσο περισσότερο μπορείτε με όσο λιγότερες αναστολές γίνεται αλλά προς θεού μην δώσετε την ευκαιρία στο πρόσωπο που αγαπάτε να πουλήσει τα βιβλία μαζί με τις αφιερώσεις σας. Όσοι σκέφτεστε να πουλήσετε βιβλία που κάποτε σας δώρισαν να ξέρετε πως ο παλαιοπώλης θα τ' αποτιμήσει φθηνότερα κι από τα εισιτήρια που χαλάσατε για να πάτε στο Μοναστηράκι. Γιατί να μην κρατήσετε τα δώρα; Όσοι θέλετε να κάνετε δώρο βιβλία πάρτε τα μέτρα σας: μην αφήνετε διακριτικά σημάδια πάνω τους, αφιερώσεις και προσωπικά μηνύματα γιατί κάποτε θα καταλήξουν σε ξένα χέρια, όπως κατέληξαν και τα κορμιά που αγαπήσατε και μεταχειριστήκατε."
Εγω παλι λατρευω τα βιβλια που εχουν σημειωσεις,αφιερωσεις,ζωγραφιες.Ακομα και λεξουλες οχι τοσο μεγαλης σημασιας.Απλα να υπαρχει παντα επανω τους η ιστορια τους,οι ανθρωποι που τα ξεφυλλισαν,που τα μυρισαν,που τα χαιδεψαν.Μ'αρεσει να φανταζομαι ποιος και γιατι εγραψε μια αφιερωση.
Γι'αυτο και παντα διαβαζω με ενα μολυβι στο χερι.Σημειωνω,τραβαω γραμμες και αφηνω την δικη μου πνοη πανω στα βιβλια.
Υ.Γ...επισης αγοραζω και δισκους με αφιερωσεις.Οποτε πεσουν στα χερια μου.
7 comments:
Ki εγώ θέλω το βιβλίο εκτός από τις ιδέες του συγγραφέα να μου μεταφέρει και στιγμιότυπα από τις ιστορίες των ανθρώπων που τα διάβασαν, ωστόσο θα με πλήγωνε να έβλεπα κάποιο βιβλίο μου με αφιέρωση να είχε καταλήξει σε παλαιοπωλείο. Γι'αυτό άλλωστε δεν κάνω αφιερώσεις.
Ένας φιλόλογος που είχα στο Λύκειο -και που είναι από τους δυο-τρεις σπουδαίους καθηγητές που έχω να θυμάμαι από τα σχολικά μου χρόνια- μας έλεγε ότι τα βιβλία δεν πρέπει ποτέ να μένουν άγραφα, να "τρίζουν" οι σελίδες τους. Πρέπει να σημειώνουμε σ' αυτά, να γράφουμε σκέψεις που κάνουμε όταν τα διαβάζουμε, να γράφουμε ακόμα και άσχετα πράγματα -καλή ώρα το "σήμερα το ψωμί είχε τόσο". Για μας, αλλά και για κείνους που μπορεί να τα διαβάσουν χρόνια αργότερα. Εμένα δεν θα με πείραζε να καταλήξει σε κάποιο παλαιοπωλείο μια αφιέρωσή μου. Μπορεί να έλεγε κάτι σε όποιον το διάβαζε, όπως λένε σ' εμένα ξένες αφιερώσεις που έχω βρει σε βιβλία κατά καιρούς.
Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι θα με πλήγωνε να δω βιβλίο με αφιέρωσή μου στο παλαιοπωλείο, αλλά αυτή η σκέψη δε θα με εμποδίσει από το να γράφω κάτι με σημασία στην πρώτη σελίδα του δώρου που κάνω. Έτσι είναι όταν εκφράζεις συναισθήματα - έστω και με μια γραπτή αφιέρωση της μιας λέξης: ρισκάρεις.
Και εγώ λατρεύω τα βιβλία με αφιερώσεις. Αλλά απο κει και πιο μέσα δεν θέλω να έχει τίποτα το βιβλίο. Οταν δανείζω κανα βιβλίο και μου το επιστρέφουν με καμια σελιδα τσακισμένη φρικάρω :).
Ειναι ωραίο πράμα οι αφιερώσεις στο εσώφυλλο ενός βιβλίου. Αφήνεις τα ίχνη σου...
Και ναι, έπεφτε πολύ σπρωξίδι στον Τζότζο πριν 10 χρονάκια :) τι ωράια θέα..τι γλίτσικο φαγητο..πρέπει να ανέβω Θεσσαλονικη σύντομα, με έχει πιάσει σύνδρομο στέρησης(απο ο,τι έμαθα πάει ο Τζότζος, μας άφησε χρόνους)
Οι σημειώσεις στο περιθώριο ενός βιβλίου είναι πού και πού απαραίτητες. Έχω διαβάσει ότι και ο Φερμά το περίφημο τελευταίο θεώρημά του σε περιθώριο βιβλίου είχε γράψει. :)
Το να αφήσω την "πινελιά μου" στις σελίδες του βιβλίου που διαβάζω είναι σαν να μεταφέρω ένα μέρος της ψυχής μου..και αν καταλήξει το βιβλίο στο παλαιοπωλείο.. θέλω να ελπίζω ότι όποιος/όποια το πάρει θα αφήσει τη δική του/της "πινελιά" ..till the end of time
Marina
http://www.blogs.gr/dailymadness
Ευτυχώς που υπάρχουν οι αφιερώσεις και ενώνονται οι φωνές των ανθρώπων.
Post a Comment