Saturday, June 18, 2005

Μαθημα πρωτοτυπιας.

Πηρα τις μικρες μου φιλες-τις εχω μεγαλωσει σχεδον-8 και 9 χρονων και πηγαμε για μπανιο.Η μια φοβοτανε τους "βραχους"(εννοειται πως η θαλασσα ειναι διαμαντι,απλα εβλεπε να σκουραινει πιο μεσα και ελεγε βραχους)και η αλλη δεν ειχε βατραχοπεδιλα και γκρινιαζε.Τις πηρα καποια στιγμη απο το χερι,πηγαμε λιγο πιο βαθια και περιμενα να κανουν αυτο που πιστευα πως θα κανουν.Να τυλιχτουν πανω μου για να νοιωσουν ασφαλεια.Το κανει και η ανηψια μου,οποτε βρεθουμε μαζι στη θαλασσα και με τρελλαινει-τι ωραια αισθηση το να παρεχεις σιγουρια σε καποιον-.
Μετα βγηκαμε στην παραλια και περασαν τουλαχιστον 1 ωρα βαζοντας αντιλιακα και κρεμες.Μολις τελειωσαν και ξαπλωσαν-για να μαυρισουν παρακαλω-τις εκανα πλακα οτι φευγουμε και φρικαραν.Οταν το καταλαβαν ξεσκιστηκαν στο γελιο γιατι καταλαβαν τι ακριβως εννουσα.
Μαζεψανε πετρες και ξυλα για να κανουν ενα δωρο στην Α. που ειχε σημερα γενεθλια.Γυρισαμε σπιτι και πηραν μπογιες και μαρκαδορους και σκεφτηκαν το εξης απιστευτο:αντι για μια απλη καρτα γενεθλιων που στην αρχη ειχαν σκεφτει,γραψαν σε 4 βοτσαλα ενα παραμυθι.

Βοτσαλο1:Οταν η θαλασσα ειναι μακρυα...
Βοτσαλο2:...μπορεις να ακους την ανασα της...
Βoτσαλο3:...μεσα απο...
Βοτσαλο4:...τα κοχυλια.

Τα ζωγραφησαν κιολας και αυτο ηταν το δωρο τους.
Μου φανηκε απιστευτο.

Καληνυχτα μας.




Ακουσμα:2046

1 comment:

Κωστής said...

Όντως πολύ γλυκό δώρο. Μου θύμισε τον αδερφό μου.. Τέτοια δώρα έκανε στην μάνα μας, ιδίως όταν την είχε τσαντίσει/στενοχωρήσει.

Όσο για το 2046, πολύ ωραία ταινία, αν και η εποχή που την είδα δεν ήταν μάλλον η ενδεικνυόμενη...Αλλά το soundrtack είναι πραγματικά απίστευτο...Καλή ακρόαση...