Κατι τετοιο πρεπει να ητανε.Ενας καρβουνιαρης,περασε αργα και βασανιστικα πανω απο το σωμα μου.Αλλα κατσε....τωρα αρχιζω και θυμαμαι.Ο φυσιοθεραπευτης ειναι αμειλικτος.Οι μαλακιες πληρωνονται,μου λεει.
Ενω με τσουρουφλιζει με ρευματα,ακουω τα βηματα του στο διαδρομο και νοιωθω να πλησιαζει-οχι τοσο απο τα βηματα,αλλα απο τις φωνες των αλλων συμβασανιζομενων.Ερχεται-μπορω να λιποθυμησω τωρα.
Εισαι ετοιμη,με ρωταει και χαμογελαει.Αλλα εγω αυτο το χαμογελο το ξερω-αλλα δεν θυμαμαι σε ποιο θριλερ το εχω δει.
Βγαζει τα ρευματα,πλησιαζει τα χερια του.-Φλασια!Η Βιουγιουκλακη δεμενη σε υπογα,αιματα στο στομα της,τα μαλλια της μπερδεμενα,τα γονατα πληγωμενα-αυθορμητα ψελιζω,"Δεν θα μιλησω!Δεν θα μιλησω!"
Με κοιταει περιεργα,με ξερει και απο περσι αλλα θα νομιζει οτι τα'χω χασει ακομα περισσοτερο.
Τι λες,με ρωταει...Συγγνωμη,δεν θα πονεσω,ηθελα να πω.
Μετα απο πεντε δευτερα με εχουν ακουσει σ'ολο το τετραγωνο.
Αααχ,Θεε μου,ουρλιαζω.Ναι,μου λεει,ετσι με φωναζουν συνηθως...καμια φορα και Παναγια μου,αλλα γυριζω.
Δεν τολμω να σκεφτω οτι το ιδιο αστειο ακουγα και ενα χρονο πριν,γιατι νοιωθω να σβηνω.Ποναωωωωωωωωωωωωωω!
6 comments:
γουστάρωωωωωω!
σε άρχισε στα ηλεκτροσόκ!
Λέγε τώρα! Ομολόγισε σου λέω… πες μας επιτέλους αυτή την συνταγή για Μεξικάνικο και θα σε αφήσουμε να ζήσεις. ΜΙΛΑ! :p
(περαστικά σου)
Μια απ’ τα ίδια, μονό που εγώ ντρέπομαι ν’ ακουστώ και σφίγγω τα δόντια.
Καλή σου μέρα, κουράγιο.
**μεθυσμενακι...θα σε κανονισω,μη χαιρεσαι!
**Νικολα...ΔΕΝ ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ ΛΕΜΕ!
(θενκ γιου)
**Shades in the dark...ΧΑ!Και εγω ντρεπομουν στην αρχη.Αλλα δυο χρονια μετα δεν εχω αντοχες.
Επισης κουραγιο και καλη μερα.
;)
ωχ βρε κορίτσι.
Post a Comment