Πριν λιγες μερες...

...ετυχε να παθει ενας γνωστος κριση επιληψιας.Δεν του ειχε ξανασυμβει και κανεις απο μας δεν ηξερε τι να κανει.Ομολογω πως σοκαριστηκα.Καταρχην ενοιωσε μια ζαλη και αρχισε να εχει σπασμους χωρις ομως να χασει την επαφη του με το περιβαλλον.Πηγα να του κανω ενα χυμο και μεχρι να γυρισω ειχε χειροτερεψει.Την ωρα που του κρατουσα τα χερια αρχισε να εχει φρικτους σπασμους και να βγαζει αφρους απο το στομα.Πανικοβληθηκα αλλα του κρατουσα τα χερια δυνατα μηπως και αυτο βοηθησει.Καποιος απο πισω φωναξε να του ανοιξουμε το στομα για να μην καταπιει τη γλωσσα.Προσπαθησαμε με ενα κουταλι,αρχισαν να τρεχουν αιματα,οι σπασμοι συνεχιζονταν και ο Ν.εχανε καθε επαφη με το περιβαλλον.Μετα απο 45 λεπτα αρχισε να συνερχεται.Του μιλουσαμε και μας απαντουσε αλλα δεν ειχε ιδεα τι ειχε συμβει.Νομιζε οτι απλα ζαλιστηκε και επεσε.Οταν ηρθε ο γιατρος μου ηταν πολυ δυσκολο να του πω τι συνεβει αφου καθε φορα που ελεγα κατι εβλεπα το τρομοκρατημενο υφος του Ν.Εχουν περασει μερες αλλα ακομα και τωρα που το σκεφτομαι με πιανει τρομος.Ηταν ενα απο τα πραγματα που δεν θα ηθελα να μου εχουν συμβει ποτε.