"Αγία νοσταλγία τις αγάπες μου καλώ..."

Μερες τωρα σκεφτομαι-ανευ λογου υποθετω.
Το βραδυ που ειδαμε τη γλυκεια συμμορια,κρατωντας σφιχτα τα χερια μας.
Εκεινο το σημειο που φαινεται ολη η πολη και την ειχαμε πεσει για ωρες.
Τα πικ-νικ που καναμε διπλα στο κυμα,χειμωνα καιρο.
Το σκασιαρχειο που καναμε εκεινη την Καθαρα Δευτερα και που την περασαμε μεσα σ'εκεινη τη σαπισμενη βαρκα,στο τελος μια παραλιας.Τα πρωτα λογια.Το πρωτο φιλι.
Το επομενο πρωινο που ειχαμε ραντεβου στο verdi για την πρωτη μας εκδρομη-νομιζα πως δεν θα ερθεις,μου ειπες.Ειμαι περισσοτερο ευτυχισμενη απο ποτε,σκεφτηκα,και δεν θα ερχομουν;
Το ταξιδι,τα γελια,την ηρεμια που ενοιωθα μες στην αγκαλια σου.Το τατουαζ που εκανα για σενα.Ολα τα θυμαμαι.Και ας εχουν περασει τοσα χρονια.
Αυτο που σπαω το κεφαλι μου και δεν μπορω με τιποτα να το θυμηθω,ειναι η πρωτη φορα που καναμε ερωτα.Γινεται να μην το θυμαμαι;