Tuesday, May 31, 2005

Τελος Μαϊου...

...και κοιμαμαι με δυο κουβερτες και το παραθυρο κλειστο.Η υγρασια ξεπερναει το 90% το πρωι και το βραδυ και εγω βαζω αλοιφες και παιρνω χαπια για να μην με ποναει το γονατο μου.
Εχω παρατηρησει οτι οσο μεγαλωνω,εχω προβλημα με τη γραφη μου.Γινεται μια μορφη -ηπιας φανταζομαι-δυσλεξιας να εμφανιζεται σε μεγαλη ηλικια;Ή μηπως παθαινω αλτσχάιμερ και δεν το εχω καταλαβει?(ειναι σοβαρο ερωτημα αυτο,δεν το λεω για αστειο)

Νυσταζα ξαφνικα....(φαντασου,μεχρι και σε μενα φερνω υπνηλια.)

Καληνυχτα μας.

Saturday, May 28, 2005

Απορια.

-Ποση ωρα θα παρει;Θα αργησουμε;

-Μην ανησυχεις.Γρηγορα θα φτασουμε.Το μονο που ισως μας καθυστερησει ειναι στο νομο του "μαγαπασλιγο".Βλεπεις ειχε βροχες πολλες τον μηνα αυτο και δυσκολη η διαβαση.Αν τωρα θα εχεις υπομονη και στα μπλοκα της περιοχης"μουλειπεις"τοτε ολα θα πανε καλα και δεν προκειται να χαλασουν ακομη και απ'την παρακαμψη του "θαθελανασουνεδω".-








Υ.Γ....θα αργησουμε?

Thursday, May 26, 2005

Θα ηθελα...

...να ακουσω μερικα τραγουδια απο τον τελευταιο δισκο της Faithfull,απο τους Placebo.

Wednesday, May 25, 2005

Εχω μια ανηψια...

...που μαλλον δεν την αισθανομαι ανηψια μου αλλα παιδι μου.(Δεν θα ξεχασω ποτε οτι οταν την επιασα στα χερια την πρωτη φορα,εβαλα τα κλαμματα γιατι σκεφτηκα οτι αν παθει κατι θα πεθανω.)
Ειναι δυομιση χρονων και περναμε τους χειμωνες μαζι.Τα καλοκαιρια δυστυχως την αποχωριζομαι αλλα το χεμωνα ειμαστε συνεχεια μαζι,κοιμομαστε μαζι,παιζουμε μαζι και ετσι καπου ισορροπουν τα πραγματα.Ηρθε λοιπον το Πασχα να με δει αλλα δεν μας εφτασε.Εκανα και εγω ενα ταξιδι αστραπη αλλα και παλι...ηταν λιγο.Καθομασταν στο μπαλκονι και μου ελεγε:"παω στο δωματιο...μη φυγεις.Παω να κανω τσισα μου....μη φυγεις."Αλλα και παλι εφυγα.
Χθες λοιπον με πηρε τηλεφωνο και εχοντας παθει μια κριση αρχισε να φωναζει: "αμαν,θελω να ερθεις.Να παρεις λιγο αεροπλανο,λιγο καραβι και να ερθεις."
(φοβερη η αισθηση του "λιγο"!)

Αυτο ηταν.Με γονατισε......και πραγματικα δεν ξερω,αν μπορει καποιος αλλος να αγγιξει ετσι την καρδια μου οπως αυτο το μικρο πλασματακι.

Monday, May 23, 2005

Μ'αρεσουν...

...τα μαχαιρια.Εχω καμια δεκαρια αλλα οταν βλεπω κανουργιο
-καλο- μαχαιρι δεν μπορω να αντισταθω και τ'αγοραζω.Επισης δεν αφηνω κανεναν να τα χρησιμοποιει.Ενταξει,οχι ολα αλλα τα καλα σιγουρα.Λενε οτι οι μεγαλοι σεφ,οταν φευγουν απο τη δουλεια και πανε σπιτι παιρνουν το μαχαιρι τους μαζι.Ετσι και εγω.Τ'ακονιζω,τα πλενω,τα στεγνωνω-ενταξει,δεν τα παιρνω και στο σπιτι-και τα αφηνω με ευλαβεια να κολλησουν στον ειδικο μαγνητη που εχω στην κουζινα.
(Δεν μπορω να πω...με εχουν "κερασει" πολλα ραμματα για αυτη μου τη συμπεριφορα.)

Χθες λοιπον,πανω στην ανταρα της δουλειας,γλυστρισε ενα απο τα μεγαλα μαχαιρια και πριν προλαβει να πεσει στο πατωμα,εχωσα τον αντιχερα μου επανω του.Επειδη ειχα πολυ δουλεια εκεινη την ωρα εδεσα μια πετσετα πανω του και συνεχισα.Εβλεπα κατι σταγονακια να πεφτουν στο πατωμα αλλα δεν εδωσα σημασια.Μολις τελειωσα-1 ωρα μετα-και ανοιξα την πετσετα επαθα μια φρικη.Η πληγη εχασκε ορθανοιχτη και το αιμα αν και ειχε περασει τοση ωρα ετρεχε αφθονο.Δεν πηγα στο γιατρο για ραμματα-μετα απο το επεισοδιο της επιληψιας δεν του εχω και τοση εμπιστοσυνη-αλλα μαλλον εκανα μαλακια.Οτι και να ακουμπησω η πληγη ανοιγει και αιμορραγω.Αλλα τωρα δεν γινεται τιποτα μαλλον.

Γι'αυτο λοιπον και εγω,μπαταρα τον αντιχειρα μου με εναν τεραστιο επιδεσμο και αναρωτιεμαι αν ο χωρος ειναι καταλληλος για διαφημιση.

Ακουσμα:..."το πιο ωραιο ειναι το επομενο λιμανι"....απο τον Παυλιδη.

Υ.Γ.....καληνυχτα μας.

Saturday, May 21, 2005

Φυσαει δαιμονισμενα...

...και ειχε ενα τελειο ηλιοβασιλεμα με πολλα συννεφα και παιχνιδια με τον ηλιο.Μολις ειχαμε βαλει τα χοντρα στις βαλιτσες και σημερα αναγκαστηκαμε να τα ξαναβγαλουμε.Με βολευει το κρυο ειναι αληθεια αλλα λιγο ποναει το ποδι μου.Σημερα γουσταρω να πιω πολυ αλλα αρχισα κατι αντιφλεγμονωδη και μαλλον δεν κανει(εε?).
Επιτελους σε λιγες μερες θα τελειωσει και αυτο το πρηξιμο με το eurovision.Δεν θελω να το ξανακουσω αυτο το τραγουδι ποτε ξανα...και ας βγει και πρωτο οπως λενε οι ειδικοι(Μ.Χ).
Παρ'ολα αυτα θα το δω σημερα για να εχω και εγω κατι να συζηταω αυριο με τους φυσιολογικους ανθρωπους. :-p

Αυριο θα τελειωσω και το βιβλιο που τοσο καιρο παιδευω.
Καληνυχτα μας.


Άκουσμα:"ο καθρεφτης" του Φοιβου.(ειχα καιρο να τ'ακουσω και το'χα πεθυμησει.)
"Μα εγώ θα κάνω τον καθρέπτη μου κομμάτια
ξέρω ότι αυτόν που κρύβει πίσω του είσαι εσύ
Εσύ που ψάχνεις πίσω από τα μαύρα σου τα μάτια

να καθρεπτίσεις μόνο εμένα στην ζωή."

Μαλλον δεν μπορει να ειναι μονο μια...

"Κάτω απ' το μαξιλάρι είν' ένα βαθύ πηγάδι
που μέσα κατοικούν οι ψυχές που σ' αγαπούν

Παλεύουν κάθε βράδυ με τα κιούγκια στο σκοτάδι
να φτάσουν στα ψηλά, πλάι στο μαχαραγιά

Να σου μιλάν στον ύπνο, να σε μπάζουνε σε κήπο
μ' Αϊ-Γιάννη και λωτούς και χειμωνανθούς

Κι όταν σ' αναταράσσει, για τα σκάρτα που 'χεις πράξει
κύμα φαρμακερό, να σου δίνουν φυλαχτό

Χαϊμαλί από μετάξι που 'χουν μέσα του φυλάξει
άχυρο απ' τη γη που 'χει μείνει απάτητη

Έρχονται και σε 'μένα πρόσωπα λησμονημένα
άδεια και χλωμά - από πριν κι από μετά

Μου κρατάν' το χέρι στο ταξίδι, στο καρτέρι
στον ύπνο τον βαθύ. Είναι λίγοι, είναι πολλοί

Μέσα στο πηγάδι, κάτω απ' το μαξιλάρι
ρίχνονται οι ψυχές. Ήλιε μου, τώρα βγες."

Friday, May 20, 2005

Μια νοτα απο τον Θαναση για καληνυχτα...

"Τα δάκρυα όταν πέφτουνε
Πες μου ποιος δεν το ξέρει
Τρύπες ανοίγουνε στη γη
Κρυστάλλινοι αρουραίοι

Κάνουν την πέτρα κόσκινο
Πες μου αν δεν είναι αλήθεια
Και χάνονται στα τρίσβαθα
Στην πορφυρένια ψίχα

Ούτε τριγμός ούτε λυγμός
Πες μου που είναι το ψέμα
Ούτε βαριά πατήματα
Στο δρόμο για τα ξένα

Μόνο σιωπή ασάλευτη
Πες μου τι δεν ταιριάζει
Τα παιδικά μας όνειρα

κι ο χρόνος που κοπάζει"

Thursday, May 19, 2005

Μερικες φορες,μου γυριζει...

...το μυαλο.Σε υπερβολικο βαθμο ομως.Νοιωθω το αιμα μου να ανεβαινει,τα κοκκαλα μου να κανουν θορυβο και τοτε ξερω οτι ειμαι ικανη να κανω φονο.Προχθες ανεβηκα Θεσσαλονικη.Εβραζε ο τοπος.Μες το μεσημερι ειδα εναν τυπο να γραφει με σπρει κατω απο μια γεφυρα.(Γενικα εχω προβλημα με αυτο.Σε σημειο που θελω να παρω ενα σπρει και εγω και να κανω αντιλογο.Π.χ"η ιδιοκτησια ειναι δυστυχια",λεει ο χ αναρχικος."αμα σου καψω το ΧΤ τοτε θα το καταλαβεις"θα λεω εγω.)Εγραφε λοιπον, με παθος και δυστυχως με ειχε πιασει το φαναρι και δεν εφευγα.Κατι για την Κυπρο εγραφε αλλα δεν εβλεπα καλα.Πρασινο...κανω λιγα μετρα και σταματαω παλι.Ο τυπας εφευγε και το μεγαλουργημα του φαινοταν πλεον καθαρα:Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΗΚΗ.Ηρθε και εδεσε με ενα:
Η ΜΑΚΕΔΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ που ειδα προσφατα σε ενα φορουμ και το επαθα το εγκεφαλικο.Γαμω το κερατο μου....απορω.Εχουν ανοιξει ποτε ενα βιβλιο ιστοριας ολοι αυτοι ή απλα κανουν copy-paste οτι τους δινουν?

Δεν λεο πως αιγο δεν κανο λαθι αλλα ωταν πρεσβεβης κατι,μαθαι τουλαχυστον πος γραφαιται.


Ασταδιαλο με την αμορφωσια μας πια.



Τα πηρα παλι.

Friday, May 13, 2005

Δυο μερες...

...κρατησε ο καλος καιρος.Δυο μπανακια προλαβα να κανω σε μια θαλασσα που θυμιζε μεσα Αυγουστου.Ηταν υπεροχα και το βασικοτερο...γαληνια.Σημερα φυσουσε.Το απογευμα απο τη βαρεμαρα,καναμε πολλες βλακειες.Στο τελος καταληξαμε να παιζουμε παντομιμα στη μεση του χωριου.Γελασαμε πολυ-το χρειαζομουν αυτο.Βγαλαμε πολλες φωτογραφιες ολες αυτες τις μερες.Δεν ξερω τι μας εχει πιασει και αποτυπωνουμε την καθημερινοτητα μας.Μαλλον μια καρτα 128mb που τη γεμισαμε και την αδειασαμε πολλες φορες.Καθε μερα κανουμε και ενα σχεδιο για το επομενο ταξιδι μας.Ποτε με τρενα,ποτε με αυτοκινητα εχουμε γυρισει ολο τον κοσμο.Και αυτο με κανει λιγο ευτυχισμενη.


Υ.Γ____________Τωρα να ημουν....να ημουν στα Φιδακια.Αλλα να εχει κρυο.Πολυ.

Tuesday, May 10, 2005

Ο ηλιος ηταν...

...λαμπερος σημερα.Ισα που πηγαινα για μπανιο.
Τα πιτσιρικια αρχισαν τις κοπανες και υπηρχε μια κινηση στον κατα τ'αλλα αδειο δρομο.Ηθελα να λειωσω στην αγαπημενη μου πολυθρονα-να μην σηκωθω ουτε για νερο-αλλα το ταμειο να γεμιζει με εναν μαγικο τροπο.(εκεινο το τζινι που επαιζε καποτε,που εξαφανιστηκε?)Οι κυριακατικες ηρθαν σημερα αλλα Τα Νεα της δευτερας μαλλον δεν θα ερθουν ποτε.Κριμα γιατι εχουν (ειχαν) την Πολη του Θεου.Μου χρειαζεται μια γροθια στο στομαχι και ελεγα να την παρω απο αυτη την ταινια.

Αυριο απεργω?...δεν απεργω.
Αλλα ισως παω για μπανιο.Ειναι απαραιτητο λενε για το ποδι μου αλλα βαριεμαι.


Υ.Γ...αραγε που πανε ολα τα κοκκινα αυγα που περισσεψαν απο την προηγουμενη βδομαδα?
Κατι πρεπει να τα κανουνε-λογικα-γιατι δεν νομιζω οτι υπαρχει κανεις που να τα πεταει.

Στο repeat εδω και ωρα...

...παιζει μετα απο καιρο "round about midnight" με gotan project και μια μυρωδια απο chet baker.Μια ηρεμια,μια γαληνη και μια νοσταλγια.Να'ταν "πιο" καλοκαιρι και να ημουν στο ταρατσακι.Πουθενα αλλου δεν θα ηθελα να ειμαι.Φοβαμαι αλλωστε μονη μου,να ειμαι οπουδηποτε αλλου.-

Monday, May 09, 2005

Τωρα θυμηθηκα...

...τον Τ. να με κυνηγαει με μια κανατα νερο,ξημερωματα στη Χωρα και εγω να παιρνω εναν πυροσβεστηρα και να τον κανω ασπρο απο πανω μεχρι κατω.Θυμαμαι οτι αρχισα να τρεχω και ακουγα πισω μου καρεκλες να πεφτουν,φωνες και αυτον με -κατι που ειχε πολυ νερο μεσα-να ερχεται κατα πανω μου.Μπηκα σε κατι χαλασματα για να κρυφτω,(σαν να) ειδα μια σκια και πισωπατησα.Με ελουσε,αγκαλιαστηκαμε και χωρισαμε για τα σπιτια μας.....
Αραγε τα θυμαται αυτα εκει που βρισκεται?






Μου λειπει.

Thursday, May 05, 2005

Πριν λιγες μερες...

...ετυχε να παθει ενας γνωστος κριση επιληψιας.Δεν του ειχε ξανασυμβει και κανεις απο μας δεν ηξερε τι να κανει.Ομολογω πως σοκαριστηκα.Καταρχην ενοιωσε μια ζαλη και αρχισε να εχει σπασμους χωρις ομως να χασει την επαφη του με το περιβαλλον.Πηγα να του κανω ενα χυμο και μεχρι να γυρισω ειχε χειροτερεψει.Την ωρα που του κρατουσα τα χερια αρχισε να εχει φρικτους σπασμους και να βγαζει αφρους απο το στομα.Πανικοβληθηκα αλλα του κρατουσα τα χερια δυνατα μηπως και αυτο βοηθησει.Καποιος απο πισω φωναξε να του ανοιξουμε το στομα για να μην καταπιει τη γλωσσα.Προσπαθησαμε με ενα κουταλι,αρχισαν να τρεχουν αιματα,οι σπασμοι συνεχιζονταν και ο Ν.εχανε καθε επαφη με το περιβαλλον.Μετα απο 45 λεπτα αρχισε να συνερχεται.Του μιλουσαμε και μας απαντουσε αλλα δεν ειχε ιδεα τι ειχε συμβει.Νομιζε οτι απλα ζαλιστηκε και επεσε.Οταν ηρθε ο γιατρος μου ηταν πολυ δυσκολο να του πω τι συνεβει αφου καθε φορα που ελεγα κατι εβλεπα το τρομοκρατημενο υφος του Ν.Εχουν περασει μερες αλλα ακομα και τωρα που το σκεφτομαι με πιανει τρομος.Ηταν ενα απο τα πραγματα που δεν θα ηθελα να μου εχουν συμβει ποτε.

Wednesday, May 04, 2005

Εφυγαν ολοι...

...με ενα μονο καραβι.Επιστρεψαμε και εμεις στα καθημερινα μεχρι ενα καραβι να τους φερει παλι πισω.Μετα απο κατι 18ωρα δουλειας τωρα νοιωθω σαν να τεμπελιαζω.Ουφ!Καλη ανασταση σε ολους.....καλοκαιριαζει.-