Friday, July 22, 2005

Θα ηθελα να μην ειχε πεθανει...

ο Χρηστος Βακαλοπουλος ή τουλαχιστον να μην ειχα διαβασει ολα του τα βιβλια(ξανα και ξανα και ξανα).




«Σημερα πηγαμε στην κορυφη του βουνου καί ηταν όπως θα πρεπει να είναι στην Αφρικη,καί κατω από μια μαυρη πετρα βρηκα ένα φιδι.Στην αρχη ηταν στρογγυλο καί μετα λεπτυνε καί εγινε μακρυ σαν το μαχαιρι της κουζινας.
Εγω ανοιξα τα ποδια μου καί το φιδι περασε αναμεσα χωρις να κανει θορυβο,βγαζοντας εξω τη γλωσσα του.Υστερα του ηρθε να εξαφανιστει καί εστρεψε γρηγορα το μονοπατι.Αραγε μ’αγαπαει αυτό το φιδι ή περασε χωρις να με δει;Tην επομενη φορα θα το ρωτησω.

>>Εδώ στο βουνο είναι πολύ ευχαριστα,κατω από τις λευκες,αυτές που είναι λιγο πιο πανω από το ξενοδοχειο,αλλα ολοι καθονται αντι να περπατανε προς τα εκει,προτιμανε να κοιμουνται αντι να τους αρεσουν οι βολτες.Εκει ειδα μια παρεα παιδια που επαιζαν κιθαρες φορωντας κασκετα,ειδα έναν ψηλο με μικρο κασκετο που ολο του εφευγε.Μια μελισσα ηρθε να τους ενοχλησει καί ο ψηλος την κυνηγησε χτυπωντας την με εφημεριδες καί εγω γελασα παρα πολύ με τις περιπετειες της κακιας μελισσας.Γιατι δεν τους αφηνε ησυχους να παιξουν μουσικη καί τους τσιμπουσε;Μπορει η μελισσα αυτή να μην ακουει ποτε μουσικη.Μπορει καί τα παιδια να παιζουν τραγουδια που δεν αρεσουν στη μελισσα,υπαρχει όμως πολυς χωρος κατω από τος λευκες,αυτό πηγα καί τους ειπα.

>>Φανταζομαι ότι στην Αφρικη οι ανθρωποι τα αγαπανε τα ζωα,γιατι τα ζωα είναι πιο πολλα από αυτους,κι ετσι καταλαβαινουν ότι πρωτα ηταν τα ζωα καί μετα αυτοι!Ετσι αισθανονται λιγο σαν φιλοξενουμενοι,όπως η θεια μου που ηρθε να μας δει στην εξοχη καί εμεινε στο δωματιο της μαμας.Εγω ο μπαμπας καί ο αδελφος μου μειναμε στο άλλο δωματιο καί το βραδυ παιξαμε ένα παιχνιδι με χαρτια.Τα χαρτια είναι χρωματιστα καί παριστανουν φιγουρες από ζωα της Αφρικης καί ευγενεις που ζουν εκει.Όλα τα ζωα καί οι ανθρωποι είναι διπλοι,εχουν δηλαδη δυο κεφαλια,που το ένα κοιταζει πανω καί το άλλο κατω.Το ιδιο συμβαινει καί με τα χερια τους,αλλα δεν εχουν ποδια να τους ενοχλουν,κι αυτό είναι παρα πολύ καλο.Εγω δεν ξερω που να βαλω τα ποδια μου,τα βρισκω πολύ ενοχλητικα,καί μονο όταν περασε από κατω το φιδι καταλαβα ότι επρεπε να ειμαι ψηλα για να μπορεσει το φιδι να περασει αναμεσα.

>>Εκτος από χαρτια παιζουμε καί αλλα παιχνιδια με τα παιδια στο ξενοδοχειο καί βλεπουμε πολύ τηλεοραση,τον Αγιο καί μια εκπομπη με πιστολια.Ο Αγιος είναι ο καλυτερος,γιατι πανω από το κεφαλι του λαμπει ένας φωτεινος κυκλος καί ο Αγιος τον κοιταζει,μετα κοιταζει εμας καί χαμογελαει.Ο αδελφος μου μου ειπε ότι ο Αγιος είναι ο Ροτζερ Μουρ,ενας Αγγλος ηθοποιος,κι εγω εκανα ότι τον πιστευω για να μην τον απογοητεψω.Είναι γνωστο ότι ο Αγιος είναι ενας πρακτορας της Αγγλικης κυβερνησης,που καμια φορα μεταμφιεζεται σε Αγγλο ηθοποιο Ροτζερ Μουρ καί παιζει στην τηλεοραση για να μπερδευει τους εχθρους.Αυτό ολοι το καταλαβαν καί μονο ο αδελφος μου που ασχολειται με αριθμητικη δεν μπορει να το καταλαβει.Υπαρχουν παρα πολύ χαζοι γυρω μου,αλλα δεν τους το λεω ότι είναι χαζοι,γιατι είναι τοσο χαζοι που μπορει να θυμωσουν.

>>Εκτος από το φιδι καί τη μελισσα συναντησα καί ένα άλλο ζωο,τον γατο Πυρρο.Είναι μαυροασπρος με μασκα.Τον εχει ένα παιδι που λεγεται Μπαμπης.Τον εχει μαθει να σηκωνει το αριστερο ποδι όταν ο Μπαμπης πλησιαζει προς το μερος του μια ξυλινη κουταλα.Ο Πυρρος βαριεται καί σηκωνει το ποδι του μονο καί μονο για να μην νομιζει ο Μπαμπης ότι δεν τον καταλαβαινει.

>>Ο Πυρρος εχει μεγαλα σχεδια.Τον ειδα προχθες που σκαλιζε με το ποδι του μεσα σε μια γλαστρα,καί πιστευω ότι εκει εχει κρυψει τα μυστικα του οπλα.Είναι πολύ ευκινητος καί ανεβαινει οπου θελει,ειμαι λοιπον σιγουρη πως όταν δεν τον βλεπει κανεις χρησιμοποιει ένα μικροσκοπικο πιστολι που εχουν φτιαξει σε ένα εργαστηριο στα μετρα του καί κανει διαφορα πραγματα όπως ο Αγιος.Γι’αυτό μια μερα που τον ειδα να ερχεται καί του φωναξα:’’Πυρρο,μην κρυβεσαι,χρησιμοποιεις πιστολι καί το εχω καταλαβει’’φωναζοντας οσο πιο δυνατα μπορουσα,αυτος το εβαλε στα ποδια,γιατι ημουν η πρωτη που τον ειχε αποκαλυψει.

>>Τον Πυρρο τον συμπαθω πολύ,γιατι είναι ο μονος από οσους ξερω που δεν μιλαει.Δεν μιλαει καθολου,καί ισως γι’αυτό δεν τον υποχρεωνουν να διαβαζει καί να γραφει.Εγω παντα πιστευα ότι οσο πιο πολύ διαβαζει καί γραφει κανεις,τοσο λιγοτερο μαθαινει να βλεπει καί στο τελος ουτε βλεπει ουτε ακουει τιποτα,ενώ ο Πυρρος φαινεται πολύ προσεκτικος σ’οσα συμβαινουν γυρω του καί αντιδρα με μεγαλη ετοιμοτητα,που δεν την εχει ο αδελφος μου,ουτε η μαμα μου,ουτε κανεις.Καί ο Πυρρος,ενώ ακουει αυτους που μιλανε,δεν θελει να τους κανει τη χαρη να τους απαντησει κι ετσι γλυτωνει απ’ολους τους τσακωμους.Μονο όταν του ειπα για το πιστολι εδειξε ότι καταλαβε,γιατι ξαφνιαστηκε .Ειμαι πολύ περηφανη γι’αυτο.>>




Υ.Γ....την καλησπερα μου και τα φιλια μου.

2 comments:

το θείο τραγί said...

Βακαλόπουλος είναι αυτός.






(Βλέπεις... Δεν είπα: "ήταν").

xryc agripnia said...

Ποτε δεν θα "ηταν"...παντα θα ειναι.