Kαρδιες.

Μαζευαμε καρδιες.
Συννεφα που μοιαζουν με καρδιες. Πετρες που ειχαν σχημα καρδιας.
Φωτογραφιες απο φυλλα, κλωναρια, σκιες οτι μπορεις να φανταστεις που οταν το κοιτουσες απο μια συγκεκριμενη πλευρα εμοιαζε με καρδια. Μαζευαμε καρδιες και ολο λεγαμε να ανταλλαξουμε τις φωτογραφιες που μαζεψαμε. Moνο που δεν προλαβαμε. Η καρδια μου εγινε πετρα σαν αυτες που μαζευα. Και εσυ εγινες ενα τεραστιο συννεφο σε σχημα καρδιας και πηγες στον ουρανο.
Θα σε θυμομαστε και θα σ'αγαπαμε παντα,Ντοριτακι.

♥

Με κοιτας, αλλα δεν με βλεπεις.

Τι εμαθα φετος το καλοκαιρι.

1. Οτι οσα ταξιδια και να κανεις το χειμωνα, αν δεν λειωσεις το σωμα σου στην αμμο δεν ξεκουραζεσαι.
2. Οτι η Χιος εχει χωρια με τα πιο περιεργα ονοματα. ( Αφροδίσια! Παρπαριά! Αγιο Γάλα! Σκλαβιά!)
3. Οτι το πλοιο Θεοφιλος της ΝEL LINES ειναι το πιο βρωμικο και αθλιο καραβι που εχω ταξιδεψει.
4. Οτι ο,τι κοροιδευεις το λουζεσαι και μετα σ'αρεσει κιολας. (βλεπε beach bar Wet Dreams.)
5. Oτι ενα 4χρονο μαθαινει να κανει βουτιες μεσα σε μια μερα.
6. Οτι τελικα μπορω να ειμαι σε μια παραλια ολοκληρη τη μερα και να μην μου λειψει η μουσικη.
7. Οτι συγκρινω ολα τα νησια με το "νησι μου".
8. Οτι οσο και να το κοροιδευουμε, "σαν τη Χαλκιδικη δεν εχει."
9. Οτι του χρονου θα παμε στην Κασο.
10. Οτι ειναι ωραια οταν "δεν μπορεις" και βρισκεις καθε τροπο να μπορεσεις.

10 +1 δισκοι και πως εφτασαν στα χερια μου.

Αka: μια μουσικη εντεκαδα χωρις συγκεκριμενη σειρα.

1. Μωρα στη Φωτια. Ισως απο τα πρωτα βινυλια που αγορασα,το '89-'90. Τ'ακουσα σ'ενα υπογειο παρτυ, Ερωτευτηκα το dj, κολλησα διπλα του σαν βδελα και την επομενη εψαχνα σαν τρελλη το δισκο. Πρεπει να τον ακουγα για χρονια γιατι ειναι ο πιο κατεστραμενος -απο την ακροαση- δισκος μου. (Ο dj τωρα ειναι με τρελλη φαλακρα, παντρεμενος με μια γκομενα που χτυπιεται για τον Παοκ και υποθετω δεν θυμαται καν αυτο το δισκο.)
2. Λενα Πλατωνος- Σαμποταζ. Ακουσα το Κοπερτι στο ραδιοφωνο και πεθανα. Το θυμαμαι σαν τωρα. Εγραφα τους στιχους για να το ψαξω και κανεις -μα κανεις- δεν το ηξερε. Οταν αργοτερα το εμαθα, κατεβηκα για πρωτη φορα στα υπογεια της "Λυρα" για να το βρω. Τοτε δεν ηξερα οτι μετα απο καποια χρονια θα πιασω δουλεια εκει. Το Σαμποταζ το εχω σε δυο βινυλια. Το ενα ολοκαινουργιο και το αλλο μονιμα πανω στο πικαπ μου.
3. Κορε Υδρο - Φτηνη ποπ για την ελιτ. Εχω ακουσει τοσες φορες το cd που νομιζω οτι ολους αυτους στο εξωφυλλο τους ξερω απο καπου. Αρχικα το αγορασα γιατι μου το ειπε καποιος φιλος που τον εμπιστευομουν. Μετα το εβαλα να παιξει και με πιασαν τα γελια. Η φωνη δεν μου αρεσε καθολου και οι στιχοι μου φανηκαν γελοιοι. Δεν ξερω πως εγινε και τους αγαπησα. Κολλησα τρελλα και τωρα τους λατρευω. Μαλιστα μια μερα ακουγοντας τους στη διαπασων στο αυτοκινητο, τρακαρα.
4. Κριστη Στασινοπουλου - Υφαντοκοσμος. Την Κριστη την ηξερα επειδη ειχε τραγουδησει τραγουδια του Καλαντζοπουλου και συγκεκριμενα με τη μουσικη απο το Καμπινγκ. Καποια στιγμη σ'ενα εθνικ διημερο στον - παλιο καλο- Μυλο την ειδα live. Και εμεινα. Ηταν κατι που δεν ειχα δει ποτε μεχρι τοτε. Μολις ειχε βγαλει τον Υφαντοκοσμο και λες και μας εβαλε ολους σ'ενα τεραστιο μαγικο χαλι για να μας δειξει τον κοσμο. Το cd το αγορασα απο εκεινο το live και νομιζω οτι ειναι απο αυτες τις συναυλιες που δεν θα ξεχασω ποτε.
5. Τρυπες - Κεφαλι γεματο χρυσαφι. Καποια στιγμη παιξαν και στο σχολειο μας -στο θρυλικο Πολυκλαδικο- και γυρισαμε σπιτι σαν να μας ειχε πατησει τρενο. Θυμαμαι τη μανα μου ν'αναρωτιεται "μα ειναι συναυλια αυτη για σχολειο;" Απορω ακομα πως  δεν ειχε σπασει τα βινυλια τους. Τους ειχε τρελλο αχτι. Αργοτερα οταν βγηκε αυτος ο δισκος -για μενα ο καλυτερος τους ever- δουλευα στη Μυροβολο. Πηγα το βραδυ να παιξω μουσικη κρατωντας μονο ενα cd. Αυτο. Καθησαμε ολοι στο μπαρ και ακουσαμε το δισκο καμια δεκαρια φορες. Κανεις δεν παραπονεθηκε.
6. The Cure - Boys Don't Cry. Πρωτα εμαθα τους στιχους ολου του δισκου απ'εξω και μετα τον αγορασα. Τον εκανα παραγγελια και περιμενα κανενα μηνα να ερθει. ( Στις αρχες του '90,στην Πολιχνη που μεγαλωσα, υπηρξε ο ναος του New Wave. Το Καναλι. Μουσικη επαιζε ο θρυλικος Πετρος και εμεις τα μικρα και αφραγκα καθομασταν ολη τη νυχτα στο πεζοδρομιο με μια μπυρα για ν'ακουμε μουσικη. Οτι εμαθα απο μουσικη, στον Πετρο το χρωσταω, Depeche mode, joy division, stranglers,cure και ολα αυτα που ακουω και σημερα.)
7. Παυλος Παυλιδης - Αφου λοιπον ξεχαστηκα. Καλοκαιρι, στο νησι. Εφερε το cd ενας πελατης μαζι του και ποτε δεν το πηρε πισω. Εκεινη τη σεζον δεν νομιζω οτι υπηρξε -εστω- μια μερα που να μην επαιξε ο δισκος. Για πρωι μας εκανε, για μεσημερι μας εκανε, για βραδυ μας εκανε. Στο τελος το ζητουσαν και οι πελατες.
8. Εδω Λιλιπουπολη! Τη Λιλιπουπολη την εμαθα απο την Ο. και την Τ. Παιζαμε χαρτια στο σπιτι της Ο. και τραγουδουσαν ολα τα τραγουδια και μου ελεγαν για την Πλατωνος, για το Χατζιδακι. Καναμε ραδιοφωνικους μαραθωνιους και ακουγαμε ολη τη νυχτα "Ανατολικο". Απο τοτε εχω μυησει ολα τα παιδια- και οχι μονο-  που ξερω στη Λιλιπουπολη. Η ανηψια μου ακομα δεν ηξερε να μιλαει και τραγουδουσε το χοντρο μπιζελι. Και εγω στις μαυρες μου, Λιλιπουπολη τραγουδαω.
9. Μανος Χατζιδακις - Ματωμενος Γαμος. Νομιζω οτι ολοι οι αμυητοι αγαπουν τον Χατζιδακι απο το Χαμογελο της Τζοκοντα, Εγω παλι αγαπησα το Χατζιδακι μεσα απο αυτο το εργο. Λατρεψα το Γκατσο, λατρεψα το Λορκα και φυσικα δεθηκα με το Χατζιδακι για ολη μου τη ζωη. Βασικα ειχα δει μια ερασιτεχνικη παρασταση και μετα πετυχα το δισκο εχοντας στο νου μου αυτο που ειδα. Αλλα αυτο που ακουσα ηταν ενα απο τα πιο δυνατα πραγματα που εχω ακουσει στη ζωη μου. Και τωρα ακομα με το "Νανουρισμα" δεν μπορω να μην βαλω τα κλαμματα.
10. Θανασης Παπακωνσταντινου - Αγια Νοσταλγια. Ακουω, παλι στον "Ανατολικο","Το ονειρο" απο την Αγια Νοσταλγια και τρωω σκαλωμα μεγαλο.  Δεν εχω ξανακουσει πουθενα για τον Θαναση και οπου και να ρωταω δεν ξερουν. Ξανακατεβαινω στα υπογεια της "Λυρα", βρισκω το δισκο και απο τοτε κατοικω στην Κοιλαδα των Τεμπων. Ο Θανασης για μενα ειναι το προτυπο του καλλιτεχνη. Δεν εχει καβαλησει το καλαμι, δεν εχει ξεφτυσει στη διαρκεια των χρονων και ειναι παντα ταπεινος και αληθινος.
11. Lhasa - La Llorona. To '97 πλεον δουλευω στη "Λυρα",στο δισκαδικο της Θεσσαλονικης. Θυμαμαι το πρωτο μεσημερι που καθησα μονη μου στο μαγαζι, εβαλα ν'ακουσω μουσικη που δεν ηξερα. Και αυτο ηταν το πρωτο cd που μου κινησε την περιεργεια. Πρεπει να πουλησα εκατονταδες αντιτυπα γιατι ειχα ξετρελαθει με τη μουσικη, με τη φωνη, με ολα.Με το συγκεκριμενο δισκο ανοιξα τα ματια μου και ειδα οτι υπαρχει "κι'αλλη" μουσικη. Και αρχισα να ψαχνομαι.

Υ.Γ...αλλη μια εντεκαδα (σαν αυτην και αυτην) αφιερωμενη στον Εντεκα.

Βack then...

Those where the days my love.

Ρίγος.

Το καλοκαιρι εχει κρυο.

Οχι σαν αυτο του χειμωνα. Το αλλο.

(σαν το ριγος που σε πιανει οταν η θαλασσα φυσαει αναποδα και εσυ μολις εχεις βγει απο το νερο)

Αυτο που ζεσταινεσαι και δεν θελεις αγκαλιες.

Αυτο που τα φιλια σε ιδρωνουν και τ'αποφευγεις.

Το καλοκαιρι με ζοριζε παντα. Μας ζοριζε παντα.

(ενταξει...ισως και οχι παντα.)

R.I.P.

Τοσοι στο χωμα και κανεις στη φυλακη...

"Φοβάμαι πως χάνω το μέτρημα."

Το blog αυτο ειχε γενεθλια πριν δυο μηνες. Εκλεισε 5(!) χρονια και 450 αναρτησεις. 

(Πλακα-πλακα η  ψυχαναλυση μου βγηκε τζαμπα.)

Το Σαββατο ειναι τα δικα μου τα γενεθλια. 

Κλεινω τα 34 και ακομα φοβαμαι.

Βρισκω φωτεινα χαμογελα για τη μερα μου,

φωτεινες γωνιες για τα βραδυα μου 

και ετσι περναω τις δυσκολες μερες. 

Αποθηκευοντας φως.

Kαι μουσικες μεσα μου.

...!!!???...

Βρε άντε και στο διάολο!

Bitter pill.

Θα μου ηταν πιο ευκολο να περπατησω στα καρβουνα
παρα να νοιωθω αυτα που νοιωθω.

Μούμπλε,μούμπλε που έλεγε και ο Μίκυ!

Θυμασαι τοτε που χτυπιομασταν με τις ταυτοτητες; Ενα ολοκληρο κρατος ασχολιοταν με το αν θα γραφει η νεα ταυτοτητα το θρησκευμα. (προοοοοοοσχωμεν!)
Συλλαλητηρια, υπογραφες, απαιτηση δημοψηφισματος, "θελουν να μας αφανησουν ως εθνος", "η ορθοδοξια κινδυνευει" και τετοια. Μαζεψε ο "συχωρεμενος" (η μουμια ντε!) ενα εκατομμυριο υπογραφες και μετα τουμπεκι. Μωκο. Σιλανς. Αυτο ηταν.

Τις τελευταιες μερες οπου παω ακουω μια λεξη...δημοψηφισμα. Για τους μεταναστες φυσικα. (Γιατι ειμαστε καργα Δημοκρατικη χωρα και γουσταρουμε τετοια,ντε! Ασχετα αν το τελευταιο δημοψηφισμα εγινε το '74 και αυτο για να διωξουμε το βασιλια, που παρεπιπτωντος αυτοι που το ζητανε σημερα πινουν νερο στ'ονομα Του!)
Ας ψηφισουμε, λοιπον, δεν εχω προβλημα. Αλλα θα ηθελα να γινονται συχνοτερα τετοια δημοψηφισματα.
Για παραδειγμα: Λαε της Ελλαδος συμφωνεις με το κλεισιμο "επικινδυνων" φακελων πριν να βρεθουν οι ενοχοι; (βλεπε siemens, Βατοπεδι κ.ο.κ)
ΛτΕ συμφωνεις να φορολογηθει η περιουσια της Εκκλησιας;
ΛτΕ συμφωνεις με τους μισθους, τα μπονους και τις συνταξεις που παιρνουν ολοι αυτοι εκει πανω;
ΛτΕ συμφωνεις να μην πηγαινει κανενας πολιτικος φυλακη για οποιο αδικημα και αν κανει;

Τετοια πραγματα...και να δω τοτε αυτα τα "Δημοκρατικα" τσουτσεκια αν θα ζητησουν ξανα δημοψηφισμα.
Y.Γ...στη φωτο φαινεται καθαρα αυτο που ελεγα πριν χρονια εδω ...
ο Ελληναρας μπορει να μην ξερει πως γραφεται το "δημοψιφισμα", αλλα το "γαμω" σιγουρα ξερει!

(Ειμαστε ολοι μετανάστες.)

*Ναι ρε, τι θες; Δεν καταλαβαινεις; Εμεις εχουμε το δικαιωμα να χτιζουμε ελληνικες εκκλησιες σε οποια χωρα γουσταρουμε.
(αλλα μην νομιζεις οτι θα ανεχτουμε κανενα τζαμι στην Αθηνα. Ετσι το λεω, μηπως σου περασε απο το μυαλο. )
*Μπορουμε να κλεινουμε οποια κεντρικη λεωφορο της Νεας Υορκης θελουμε και να κανουμε παρελαση μια φορα το χρονο.
(και στο λεω,αν δεν μας αφησουν εμεις παλι θα την κανουμε γιατι ειμαστε Ελληνες ρεεεεε!)

*Εχουμε την απαιτηση να φυγουν οι τουρκοι απο την ελληνικη συνοικια στο Παρισι.
(γιατι εμεις ανακαλυψαμε το γυρο και τα σουβλακια και αν δεν με πιστευεις ρωτα οποιον θες.)

*Ειμαστε περηφανοι για την ομογενεια στην Αυστραλια, στην Αμερικη, στη Γερμανια και σ΄ολα τα μηκη και τα πλατη της Γης. Και φυσικα υποστηριζουμε Ομογενεις στην εξουσια...των αλλων χωρων φυσικα.
(Τωρα μην μου πεις καμια μαλακια για κανενα Πακιστανικο κομμα στην Ελλαδα...θα μαλλωσουμε,στο λεω!)
*Αλβανε,αλβανε δεν θα γινεις Ελληνας ποτε!
(εκτος αν φυσικα εισαι τιποτα μελλοντικος ολυμπιονικης οποτε τοτε το ξανασυζηταμε το θεμα.)
*Οι μεταναστες κλεβουν, βιαζουν, σκοτωνουν...φοβομαστε να βγουμε απο τα σπιτια μας.
Και εμεις ειμασταν καποτε μεταναστες αλλα ειμασταν "κυριοι" σου λεω.

Γεννηθηκα στην Αυστραλια απο γονεις μεταναστες το 1976 και πηρα την Αυστραλεζικη ιθαγενεια. (ευτυχως γιατι αν γεννιομουν στην Ελλαδα το 2010 απο Αυστραλους γονεις θα επαιρνα, να μην πω τι!)
Ντροπη και παλι σ'αυτη τη χωρα.

Lhasa de Sela 1972 - 2010.

M'επιασε μια στεναχωρια σαν να εχασα ενα δικο μου ανθρωπο και αναρωτιεμαι:γινεται η μουσικη να μπαινει τοσο βαθεια στα κυτταρα σου που να θρηνεις για εναν ανθρωπο που ποτε δεν γνωρισες αλλα τον ξερεις απο παντα;