Γυριζω σπιτι...

...απ'το αλλο σπιτι.Εξω βρεχει.Νυχτα.
Για καποιο λογο φοραω το κατω της πιτζαμας σου.
Πριν μπω στο αυτοκινητο νοιωθω οτι το παντελονι,μου πεφτει και σκουπιζει ολα τα πεζοδρομια.
Βρεχει.Μ'αρεσει που βγηκα εξω,εστω και μ'αυτη τη μικρη βροχη.
Ανοιγω το παραθυρο.Ο αερας ειναι κρυος,οι ψιχαλες πεφτουν στο εσωτερικο της πορτας.Στριβω τσιγαρο.
Ο καπνος μπερδευεται με τη βροχη...χανεται...πεφτει.
To ποδι μου μυρμηγκιαζει.Φοβαμαι πως θα με πιασει κραμπα.
Για κανενα διλεπτο παταω ολα τα πενταλ με το αριστερο.Τρομαζω λιγο.
Μετα το cd παιζει the mistery of life.Δυνατα.
Και εγω σκεφτομαι ακριβως αυτο.Τι παιχνιδια μας παιζει η ζωη.
Ανατρεπει τα δεδομενα.
Παιζει με τα συναισθηματα σου,τις αναγκες σου,τις αβεβαιοτητες σου.
Και εσυ απλα παρακολουθεις.Δεν μπορεις να κανεις και τιποτε αλλο.
Τι θα μου ξημερωσει αυριο,αραγε;