Monday, August 08, 2005
Περασα 3 ωρες ...
...στο ιατρειο χθες τα ξημερωματα με συμπτωματα υπερκοπωσης.Ηπια δυο μποτιλιες ορο και κατι αλλα κοκτειλ φαρμακων και συνηλθα.Σημερα καθομαι σπιτι ολη τη μερα(μ'εχουν κλειδωσει μεσα για να μην βγω,ειναι η αληθεια)και ακουω το Οld Boy...στο repeat ομως.Ειναι περιεργο πως κλαταρει ο οργανισμος καμια φορα.Ακομα πιο περιεργο ειναι πως δεν ξερουμε τα ορια μας.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
Γερή, δυνατή, κοπελιά. Και περαστικά. Γρήγορα το σήμερα να γίνει χτές.
Ευτυχως που ο οργανισμος μας εχει το δικο του καμπανακι και μας προειδοποιει καθε φορα που ξεπερναμε τα ορια, ευχομαι περαστικα και γρηγορα να βρεις τη δυναμη και το κεφι σου.
Ευχαριστω πολυ...ειμαι καλυτερα σημερα.
Ελάχιστα πράματα πρέπει να παίρνουμε στα σοβαρά. Και σίγουρα μέσα σ' αυτά δεν είναι η δουλειά. Δε σε ξανακάνει η μάνα σου!
τα ξέρουμε τα όρια, απλά τα αγνοούμε. Περαστικά!
Όποτε αρρωσταίνω και κλατάρω θυμάμαι τη γιαγιά μου που μου'λεγε πάντα... "να εύχεσαι κοπέλα μου να μη σου δώσει ο θεός όσα μπορείς να αντεξεις"
Σήμερα γίνομαι η γιαγια σου!
Αναγκαστηκα αντεχω κι'αλλο.Τα 17ωρα δεν σταματανε.Το χειροτερο ειναι η απουσια υπνου.
Post a Comment