Στα ονειρα μου καποιος τραγουδαει: Pintame angelitos negros και ξυπναω ψελλιζοντας σκορπιες λεξεις στα ισπανικα που ισως να μην τις εχω ακουσει ποτε.
Το μυαλο μου ειναι στη φυγη. Να μυρισω χωμα. Να βρεξω τα ποδια μου στη θαλασσα.
Να μαζεψω καρδιες.
Ζηλευω την ομπρελα της Δεσποινιδας Ποπινς και αμα ηξερα που την κρυβει, στο λεω, θα την εκλεβα. Γιατι ο χειμωνας περναει και φευγει και εγω σχεδιαζω ταξιδια.
Και για να σου πω την αληθεια, εχω φυγει κιολας.
P.S.
5 comments:
:)))
Καλώς σε ξαναβρίσκω!
Ο χειμώνας περνάει και φεύγει, ναι. Έρχεται όμως η Άνοιξη κοριτσάκι και μαζί της και η όρεξη για βόλτες και ανθισμένες φωτογραφίες :)
ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕΣ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ!!!
ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΗ ΦΩΤΟ!!!!!
ΕΧΩ ΜΙΑ ΟΜΠΡΕΛΙΤΣΑ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΑΝΕΙΖΩ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ!!!!
Να ζωγραφίσεις στην ψυχή μου
Να ισοπεδώσεις τα ψεύτικα κάστρα της αμμουδιάς
Για να αναπνεύσω
Για να νιώσω την αγαλλίαση όσων ανοίγουν τα φτερά τους και (ξε)φεύγουν
Και το δικό μου στο φευγιό είναι Και για τον ίδιο λόγο μάλιστα..
Καλώς σε βρήκα :)
Post a Comment