Στο σχολειο πρεπει να ειπα προσευχη μια ή δυο φορες, το πολυ! Το συναισθημα αυτο δεν το αντεχα και γι'αυτο κρυβομουν παντα οταν πλησιαζε η σειρα μου.
Αυτο μου θυμησε χθες η Monika. Ενα κοριτσακι με κοκκινα μαγουλα κι τρεμαμενα χερια που βγηκε να πει τα τραγουδια της μπροστα σε κοσμο που ποδοπατηθηκε - στην κυριολεξια- για να καταφερει να μπει σε ενα χωρο που αποδειχτηκε πολυ μικρος για την αξια της.
Οταν επιασε την κιθαρα της ομως, τα αφησε ολα αυτα πισω. Η μπαντα της εκπληκτικη, με φοβερη επικοινωνια και ανεση μεταξυ τους αλλαζαν συνεχεια ποστα. Ο μπασιστας γινοταν τσελιστας, ο ντραμερ γινοταν πληκτρας, αυτη επαιζε κιθαρα, πληκτρα, ακορντεον. Μια ωραια παρεα. Και η φωνη...τι να λεμε!
Εχω χρονια να νοιωσω αυτο το συναισθημα σε συναυλια. Να μην μου φτανει. Και αυτη να μας παρακαλαει: "ενα δισκο εχω βγαλει δεν εχω τιποτε αλλο να πω".
Ειχα μονο μια ανησυχια. Μετα απο αυτο το δισκο διαμαντι, πως θα ειναι ο δευτερος, αλλα οταν παρουσιασε ενα τραγουδι τριων ημερων μου εφυγε και αυτη.
Και οπως ελεγα εχθες ολη την νυχτα:
Μπραβο το κοριτσι! Μπραβο!
Υ.Γ...για τους ανοητους διοργανωτες δεν φταιει αυτη.
9 comments:
Ήταν υπέροχη - και ευχαριστώ και από εδώ!!!!
αυτό το αυθόρμητό σου όταν γράφεις τη χαρά σου, είναι τέλειο!
η Μόνικα έχει τόση προσμονή μέσα της, πολύ περιμένω το μετά της.
*(είπα πως δεν θα κάνω ζήλεια)
Θα συμφωνήσω με όσα λες.
[Και ιδιαίτερα με το υστερόγραφό σου].
(Πάμε Λάρσα?)
Τόσο καλά ε; :-D
Εγώ τί να πω? Πήγα μέχρι το Μύλο, κάθησα περισσότερο από μια ώρα έξω περιμένοντας και αφού είχε ξεκινήσει η συναυλία (!) βγήκε κάποιος και μας είπε ότι μπορούμε να μπούμε μέσα με δική μας ευθύνη! Δηλαδή ακόμα και την ύστατη στιγμή που είχε μπεί κόσμος που δεν άντεχε το μαγαζί, θέλαν να βγάλουν λεφτά! Δεν είπαν: "παίδες, τέλος τα εισιτήρια,πάτε σπίτια σας". Anyway, για Μόνικα πήγα και Μόνικα δεν είδα. Χαίρομαι που έστω κάποιοι πήγαν και το χάρηκαν
μια "συλλεκτική" νύχτα.
μια μουσική λες και βγήκε απο μέσα μας και γέμισε το χώρο εικόνες.
εικόνες που θα μείνουν για πάντα στη μνήμη μου..
επιμένω να μην έχω λόγια
Μόνικα Live @ Μύλος Λάρισα
*στην ψυχή μου για πάντα*
*στο μυαλό μου για πάντα*
*στην καρδιά μου*
*για πάντα*
Αγρυπνια
Ολα τα προλαβαινεις, ολα τα προλαβαινεις! :-)
αν και ακόμα δεν την είδα λάιβ, ακούγοντας το δίσκο της ξανά και ξανά καταλήγω κι εγώ στο αυτονόητο: είναι εξαιρετική.
Post a Comment