Πάρβας. Άγονη γραμμή.

Σου εχω μιλησει πολλες φορες για το νησι μου. Οχι οτι εχω καποια καταγωγη απο εκει. Απλα εχοντας περασει 10 χρονια απο τη ζωη μου εκει, εχω καθε δικαιωμα να το λεω νησι μου.
Σου ειπα για τα καλοκαιρια του, για τη θαλασσα, για τον αερα, για τις φωτιες της Μ.Παρασκευης, για τους ανθρωπους, για το ποσο θα μου λειψει.

Ομως:στα πλαισια του 49ου φεστιβαλ Θεσσαλονικης προβαλλεται το ντοκυμαντερ "Παρβας". Ενας σπανιος ανθρωπος στη Χωρα που εχει αφησει τη δικη του ιστορια. Γι'αυτο, αν το πετυχεις, δες το και θα καταλαβεις πως ειναι τα νησια το χειμωνα, πως ειναι οι ανθρωποι που δεν εχουν βγει ποτε απο τα νησια, πως μυριζουν τα φασκομηλα την ωρα που περναει ο Επιταφιος.

Ολα θα τα καταλαβεις.