Nιρβανα Αυγουστου.(επιτελους!)

Θα ηθελα το μυαλο μου να εχει τη λειτουργια print screen
για να μην ξεχναω ολα αυτα που θελω να θυμαμαι.


Αλλα κατι ηθελα να πω τωρα...

Η Λυδια ...

...πολεμα με τον καρκινο.

Και ειναι μικρη.
Και ειναι πολυ αδικο.
Και οσο και να προσπαθω να καταλαβω,δεν μπορω.
Το μονο που μπορω να κανω ειναι να της πω οτι τη σκεφτομαι.
Και αυτο ειναι λιγο...γαμωτο.

Summer in the mountain.

Πολυ ζεστη και στο βουνο.Αδιανοητα πραγματα.
Οι ξενωνες-με τις τσουχτερες τιμες- δεν ειναι προετοιμασμενοι για τετοια καλοκαιρια.Ουτε κλιματισμος,ουτε σιτες για τα-ΧLL-κουνουπια.Για να μην πω για τις μπετονιερες που ειναι παντου.Ολα τα ζαγορια ενα τεραστιο εργοταξιο.Θα μου πεις,λογικο ειναι αφου το χειμωνα εχουν χιονια.Αλλα θα μπορουσαν,πολυ απλα,να σεβαστουν τα Σαββατοκυριακα που εχουνε τουριστες.
Παρ'ολ'αυτα,η Ηπειρος παραμενει η μεγαλη μου αγαπη.Ειχα πολλα χρονια να παω καλοκαιρι.Τα περισσοτερα ποταμια δεν ειχανε νερο αλλα η ομορφια του τοπιου ειναι αξεπεραστη.Τα βουνα,με καθε ειδους βλαστηση-να χανεται η ψυχη σου μεσα.Ο τεραστιος ογκος της Γκαμηλας,σαν απο αλλο πλανητη.Οι λιβελουλες και τα περιεργα χρωματιστα εντομα.Οι δασικοι δρομοι που σε βαζουν στην καρδια του δασους-και εκει χανεσαι.

Tα μοναστηρια,οι πεζοποριες,οι πλατειες με τα αιωνοβια πλατανια,τα γεφυρια,ο ηλιος να χρωματιζει τα βουνα,εγω να καιγομαι απο τον ηλιο και να το αμαξι μου να εκτελει χρεη-για πολλοστη πρωτη φορα-τζιπ.
Αλλα που να στα λεω ολα...

Φιλια και καλησπερες!

Summer in the city...

...aka:ψυχογραφημα του Μπρονξ της Θεσσαλονικης.

1) Γαμω τα ασυρματα τηλεφωνα.
Τωρα θα μου πεις τι φταιει ο εφευρετης αν η Ρωσσιδα γειτονισσα μου δεν ξεκολλαει απο το μπαλκονι ολη την ημερα και δεν ξεκολλαει και το ακουστικο απο το αυτι της.
Δεν με χαλαει ν'ακουω να μιλανε στο τηλεφωνο...μαθαινω και ζουμερα πραγματα καμια φορα.Αλλα δεν αντεχω αλλες πολυωρες κουβεντες στα ποντιο-ρωσσικα.Δεν αντεχω!
2)Να χεσω τους παλιατζιδες και τους καρπουζαδες.
Πρωι-μεσημερι-βραδυ αυτη η δουλεια.Καρπουζια και σκουπιδια.Παλια ψυγεια και πεπονια.
Τωρα μαθανε και τα κουμπιουτερ.Ολα τα μαζευωωωωω....ο παλιατζηηηηηηης!
3)Μεσημερι.(what's that?)
Δεν υπαρχει μεσημερι.Πεθανε.Απλο.
4)Ανεγερση πολυτελων διαμερισματων.
Ενταξει...δεν ειπα τιποτα για τη θεα της θαλασσας που εχασα απο το μπαλκονι μου.
Δεν λεω τιποτα για τις μπετονιερες που δουλευουν στις 4 το απογευμα.(ειπαμε,το μεσημερι πεθανε.)Δεν μ'ενοχλουν τα φορτηγα που ριχνουν μπετον και ξεφορτωνουν τουβλα με τη μηχανη αναμμενη.Αλλα δεν αντεχω το αυτονοητο του οτι πρεπει να παρκαρω 8 χιλιομετρα μακρυα απο το σπιτι μου.Μου τη σπαει.

Συμπερασμα...ελπιζω μια μερα να μην ξυπνησω και παθω οτι επαθε ο Michael Douglas στο Σκυλισια Μερα.

Φιλια και καλημερες.

84, CHARING CROSS ROAD.

Καπου στο 1949-οταν η Ευρωπη προσπαθουσε να συνελθει απο τον πολεμο- η Αμερικανιδα Helene Hanff ξεκιναει μια αλληλογραφια με τον υπαλληλο ενος βιβλιοπωλειο στο Λονδινο,με σκοπο την-υπερατλαντικη-αγορα βιβλιων.Με τον καιρο η τυπικη σχεση γινεται φιλικη, οι αγορες συνοδευονται απο δωρα-τροφιμα και αλλα σημαντικα για το μεταπολεμικο Λονδινο-και η αλληλογραφια φτανει να κραταει 20 χρονια.
Οι επιστολες κρατηθηκαν και εγιναν βιβλιο που απο μεσα πηγαζει η αληθινη αγαπη για τα βιβλια και για τους ανθρωπους.Θα μπορουσε να ειναι και της εποχης μας,μονο που τα γραμματοσημα και τα χειρογραφο θα γινοντουσαν e-mail και τα τροφιμα ισως γινοντουσαν μουσικες και τραγουδια.
Κατι σαν αυτο που κανουμε ολοι μας.

Το βιβλιο κυκλοφορει απο τις εκδοσεις Πολις-σταθερη αξια- και τη μεταφραση εχει κανει η Κατερινα Σχινα.

Αν θελεις κατι ομορφο για το σ/κ που ερχεται,πηγαινε ψαξ'το και θα σ'αρεσει.
Ειμαι σιγουρη.

Φιλια πολλα και αγκαλιες. Ζεστές.

O βρωμο-προβατος...

...μου εμαθε το 6 feet under και εγω κολλησα και τωρα αντι να πηγαινω στη θαλασσα,κλεινω τα παντζουρια,ανοιγω τον ανεμιστηρα,βλεπω με μανια 4-5 δισκακια καθε σ/κ και ολο μασουλαω.Και αν προσθεσεις και τον πυρετο που ειχα αυτες τις μερες και τις ζεστες κομπρεσες για ν'ανοιξουν τα ιγμορεια,μονο για καλοκαιριατικο σαββατοκυριακο δεν μου κανει αυτο.
Αλλα ηταν απο τα πιο ωραια.
Βρωμομπεεεεεεεεεεεεε!!!

Tα φιλια μου.

Υ.Γ...το σχεδιο καπου το ψαρεψα αλλα δεν θυμαμαι που.

Ασχετο.

Εχει καταντησει γελοιο αυτο το "αλλα λογια να ξεχνιομαστε" παιχνιδι μεταξυ της Ν.Δ και του Πασοκ.Αντι να σκυψουν το κεφαλι και να ζητανε συγγνωμη ολοι γι'αυτο που εγινε,αυτοι πετανε το μπαλακι ο ενας στον αλλον.Σταδιαλα.
Για μαλακες μας περνανε; (Τι ρωταω;)

(Σ'αυτο το σημειο θα ηθελα να εξομολογηθω μια φαντασιωση που εχω τις τελευταιες μερες.Θα ηθελα να εχω τον Παπανδρεου και τον Καραμανλη σε δυο καρεκλες...να τους ονομασω 1 και 2 και καθε λιγο να φωναζω "το 1 να δωσει 8 σφαλιαρες στο 2"..."το 2 να δωσει 9 σφαλιαρες στο 1",και αυτο να συνεχιζετε για 5-6 μερες.Μεχρι να βγαλω ολο το αχτι μου.)
Σταδιαλα και παλι.
Κυριακή 8 Ιουλίου, 19.00, όλοι έξω*** από τη Βουλή. Απαίτησε την αναδάσωση όλων των καμένων εκτάσεων. Mακριά από πολιτικές σκοπιμότητες, απαίτησε δράση τώρα. Μη μείνεις άπραγος αυτή τη φορά. Προώθησε το μήνυμα σε όσους πιο πολλούς μπορείς και κατέβα στους δρόμους, στην πιο μαζική συγκέντρωση για το περιβάλλον!

***...To καλυτερο θα ηταν ΜΕΣΑ στη Βουλη.Μπας και καταλαβουν τι ακριβως συμβαινει.

Απορω...

Δεκαπεντε λεπτα μεχρι να γινει το φαγητο.
Μας φτανουν λες.
Πως γινεται αυτο οταν υπαρχουν μερες,βδομαδες,μηνες ολοκληροι που δεν μας φτανουν;