...καναμε την πρωτη ανοιξιατικη εξορμηση.Την πρωτη πεζοπορια σε μια-ακρως επικινδυνη μετα τις βροχες του χειμωνα-χαραδρα που μας οδηγησε σε μια παραλια που μονο κατι κατσικια την επισκεφτηκαν τους τελευταιους μηνες.Η θαλασσα δεν ηταν κρυα αλλα δεν ειχαμε τιποτα μαζι μας για να βουτηξουμε.Ειδαμε ενα καρχαριακι ξεβρασμενο στην ακτη,απειρους μανδραγορες,τελεια σμιλεμενα απο τη θαλασσα ξυλα τα οποια και φορτωθηκαμε στο ανεβασμα.Δυστυχως δεν ειχα φωτογραφικη μαζι μου.Μονο στο γυρισμο πεσαμε μεσα σ'ενα χωραφι με παπαρουνες και βγηκαμε φωτογραφιες με το κινητο.Ο ηλιος εκαιγε πανω απο τα κεφαλια μας και ζεσταινε την ψυχη μας.Μετα καθισαμε στο γνωστο καφενειο,ηπιαμε ελληνικο καφε μαζι με βανιλια υποβρυχιο και καναμε σχεδια για το φθινοπωρινο ταξιδι μας.
Τωρα δα δεν ξερω...ειναι η γλυκα της βανιλιας που μου εχει κατσει στην ψυχη ή η γλυκα της ημερας;Οπως και να'χει αφηνω καλησπερες και ανοιξιατικα φιλια.
Υ.Γ...Να κερασω και μια βανιλια;
18 comments:
αυτό το υποβρύχιο κι εγώ το λαχτάρησα πολύ αυτή τη βδομάδα..Πήρα τις καινούργιες τσίχλες με μαστίχα και όλο η θύμηση του υποβρύχιου με βασάνιζε...
:)
Είδες καρχαρία και αντί να βγάλεις τον καρχαρία photo βγάζεις τις παπαρούνες; Αχ θα σε σκοτώσω…
ε..άμα δε βγάλει εμας, ποιον θα βγάλει;; :ρ
Xαχαχα...ειχα αφησει το κινητο στο αυτοκινητο για να μην εχω βαρος.Και αλλωστε ηταν καρχαριακι(γυρω στα 40 εκατ.το υπολογισαμε) και οχι καρχαριας.
Επισης δεν μπορουσα να αντισταθω στις παπαρουνες!
:)
Μπορώ να έχω μία βανίλια παρακαλώ;;
:)
Μονο μια;
:)
γλυκιααα που 'ητανε :-)
σλουρπ, καλημέρες
αγαπητή πολύ ωραίο blog, ταξιδιάρα ψυχή, μου αρέσει αυτό, πρώτη φορά ήρθα, καλή άνοιξη να έχουμε
Πόσο μου αρέσει αυτό το τραγούδι!! :)))
καλημέρα και φιλιά ΧΧΧ
Τι να σου πω.. καταλαβαίνες τι μας κάνεις τώρα...
Μετά τις ήσυχες άνοιξιάτικες μέρες, το φως τους μέσα στη βλάστηση κι αυτή την αίσθηση ότι από δω δεν πέρασε άνθρωπος για πολύν καιρό, ζηλεύω πιο πολύ αυτά τα ξύλα τα λειασμένα απ' τη θάλασσα τα τόσο μοναδικά στην αφή.
Πολύ ωραία και η φωτογραφία με τις παπαρούνες από point of view ζουζουνιού!
Αρκετά το τριπ, επιστρέφω στα εσωτερικά μου τοπία.
Κοίτα να δεις που αυτά που λες (οι παπαρούνες, το καρχαριάκι, οι μανδραγόρες, η θάλασσα, τα πράσινα που βλασταίνουν) που είναι τα πιο απτά και απλά πράγματα φαντάζουν από εδώ ονειροπολήσεις απίθανες στα όρια του υπαρκτού...
@Νorthaura...Καλημερες,καλημερες.
@Trol...Να περνας συχνοτερα λοιπον,οπως ειδες κερναμε βανιλιες.:)
@Μαρκησια μου...Οι γατες γιναν ροζ,βαζουν ρουζ! :)
Φιλια και απο μενα.
@Eryx...Την παραλια που λεω την εχεις φωτογραφησει μεσα απο φουσκωτο.Εχει και ενα στοιχειο εξω απο το περιβαλλον του.;)
Θα σου κρατησω ενα ξυλο απο αυτα που μαζεψα,σε περιπτωση που ερθεις.
Μάλιστα, μάλιστα... σε αυτή την παραλία πάντως πρέπει να βγάζει η θάλασσα πολλά και διάφορα πράγματα. Από καρχαριάκια μέχρι καράβια που λέει ο λόγος.
Σε ευχαριστώ και για το ξύλο. Το 2005 έφτασα σε απόσταση αναπνοής αλλά δεν πάτησα το πόδι μου παρά ελάχιστα στο απέναντι (της παραλίας αυτής) νησάκι. Το 2006 νομίζω ότι είναι πια καιρός... 15 έτη...
τι; έχει καρχαριάκια και καρχαρίες εκεί;
δεν ξαναβάζω το πόδι μου στη θάλασσα...
καλύτερα ....on the beach στον λαιμό παρά ...on the beach με καρχαρίες!
φιλιά πολλά.
Εκεινη η ομορφη παπαρουνα στο κεντρο εισαι εσυ?
:P
Η χοντρουλα λες;
:P
οχι η πολυ χοντρουλα, αυτη που ειναι λιγο προς τα πανω γεματη και κατω λιγο λεπτη ..αυτη λιγο στα δεξια.
lol
Καλή ανάσταση να ευχηθώ στην πορεία τούτη προς το πάθος (των papaveraceae) κόρη του αγρού.
(Από τον γλυκύ Προβάτο ερχόμενος).
Kαλη Ανασταση και σε σας θειο τραγι.
Post a Comment