Σκονη,πετρες,λασπη!

Καλωδια, μπαζα, ξυλα, καθρεφτες, σκουπιδια.
Ψυκτικοι, ηλεκτρολογοι, αρχιτεκτονες.
Δημος, εφορια, πυροσβεστικη.

Aγχος,ονειρα γεματα κατσαριδες,βερνικια και χρωματα.
Down on my knees απο την κουραση.
Παρ'ολ'αυτα, ανυπομονησια και αγωνια για το αποτελεσμα.

Ιnternal bliss.

Τα σκονισμενα μου φιλια.

Κακιες και αισιοδοξια.

Το να εισαι αυτη τη στιγμη αρχιεπισκοπος στην Ελλαδα, σημαινει οτι μπορεις να βολταρεις με το πρωθυπουργικο αεροσκαφος, να θελεις να παρεις (ασχετα αν δεν σου καθονται) οργανα απο ανθρωπους που τα περιμενουν πολυ περισσοτερο καιρο απο εσενα, να κανεις ηλιθια αστεια, να εισαι φασιστας και να το δειχνεις σε καθε ευκαιρια, να ευχεσαι να ειχε καποιος αλλος την αρρωστια σου και πολλα αλλα.
Το να θελεις να γινεις αρχιεπισκοπος αυτη τη στιγμη στην Ελλαδα, σημαινει δυο πραγματα.
Ενα:το οτι εισαι ακριβως ετσι.
Δυο:το οτι δεν εχεις καμια σχεση με αυτο.
Τωρα που εχουν βγει τα μαχαιρια στους κολπους της εκκλησιας και πεφτουν τα πισωπλατα χτυπηματα, ηθελα απλως να πω -οπως εχω ξαναπει- οτι μεσα σ'αυτο το συρφετο, υπαρχουν μερικες εξαιρεσεις. Αρκει να ψαξεις να τις βρεις. Αρκει να σ'αφησουν να τις δεις.

Υ.Γ...ελπιζω να μην με απογοητευσει ο Νικολαος της Μεσογαιας.

Ο καιρος...

...κολλησε παλι στ'αυτια μου τους Κορε Υδρο, τους καινουργιους radiohead, τη διαφορετικη p.j.harvey, κατι παλια αγαπημενα-μαζι και μ'ενα λατρεμενο της Βεμπο- και το αυτοκινητο μου παιζει τσιτα, απο οπερες μεχρι σκληρο ροκ.

Μουσικα φιλια και καλημερες βροχερες.

Μ'αρεσουν...

...τα Σαββατοκυριακα,μεσα στη βδομαδα. Οι αποδρασεις μας.
Οι πρωινοι καφεδες με τους φιλους και τα νεα μωρα της παρεας.
Οι εξελιξεις στις ζωες μας και το ποσο φυσιολογικα φαινονται ολα.
Μ'αρεσουν τα βραδυα μας, αγκαλια μεσα στις μικροσκοπικες κουβερτες και το καλοριφερ που αρχισε να γουργουριζει.
Η ζεστη μας.
Τα χερια μου, που παγωνουν στο μηχανακι και τα μαγουλα μου,
που γινονται κοκκινα απο αντιδραση στο κρυο.
Το κρυο μας.
Τα φειδωλα ξενυχτια μας και η απουσια αλκοολ απο τη ζωη μου.
Τα σχεδια για ενα μικρο μαγαζακι,που ερχεται,στο κεντρο της πολης. Η μουσικη που ξεπηδαει απο παντου.
Οι φιλοι και η καθημερινοτητα. Ολα μ'αρεσουν και σε λιγο θα αποκτησουν πολυ περισσοτερο νοημα.

Καλησπερες και ζεστα φθινοπωρινα φιλια με γευση σοκολατας.

Writer's block.

Μια νυχτα στο Παρισι...

...ο Yann Tiersen συναντησε τους Gotan Project και εγω ακουγοντας το νοιωθω σαν να βαζω τα ματια μου στα τηλεσκοπια της Μονμαρτης. Nα βλεπω ολο το Παρισι στα ποδια μου, να χαζευω τη νυχτα. Να κοβω βολτες στο Marais, να κλεβω ζαχαριτσες απο το cafe de flore, να σπαω τις creme brulee με το κουταλακι, να περναω ωρες στα υπαιθρια παλαιοβιβλιοπωλεια στο Σηκουανα και στα διαφορα Κυριακατικα παζαρια.Kαι ολο βλεπω, θελω, ζω.

Στο λεω: παμε ενα ταξιδι...δεν υπαρχει ωραιοτερη εποχη.


Υ.Γ...η φωτο ειναι του Αrnaud Frich και το site του ειναι υπεροχο.

Καλησπερες και φιλια.