-Αντε μην τα παρω...

...στο κρανιο!
Το μηχανακι μαρσαρε για να γλιτωσει το επιπλεον βρισιμο και εγω αφου κοιταξα να δω αν ο συνεπιβατης μου ειναι καλα,εβαλα πρωτη και ξεκινησα.
-Ξερεις τι ειναι το κρανιο,μου λεει.
-Οχι,για πες.
-Ειναι αυτο,μου λεει καθως δειχνει το κεφαλακι της και σηκωνοντας το χερι ακομα πιο ψηλα φωναζει:Και δεν βαζουμε τιποτα επανω του!
-Ποιος στο ειπε αυτο;
-Ο μπαμπας.
-Αυτο στο ειπε γιατι μεσα στο κρανιο μας ειναι ο εγκεφαλος και ο εγκεφαλος σκεφτεται για μας και μας λεει τι να κανουμε.Δηλαδη εγω τωρα που πιανω το τιμονι και οδηγω μου το λεει ο εγκεφαλος,εσυ που πιανεις τα μαλλια σου,που κουνας τα χερια και τα ποδια σου,που πεινας,που ζωγραφιζεις,στα λεει ο εγκεφαλος να τα κανεις.Και πρεπει να τον προσεχουμε να μην χτυπησει.Καταλαβες;
-Ναι.
-Ποιος το ειπε το ναι;
-Εγω.
-Οχι,ο εγκεφαλος το σκεφτηκε και σου ειπε να το πεις.Καταλαβες;
-Ναι.

Μετα απο ενα διωρο,ενθουσιασμενη,τρεχει να πει στον πατερα της τι εμαθε.Αλλα πριν αρχισει να λεει κομπιαζει.Σκεφτεται λιγο και μου λεει:
-Πως τον ειπαμε αυτον τον ανθρωπο που ζει μεσα στο κρανιο μας;

(Η εγκεφαλιτιδα συνεχιζεται για κανενα διημερο ακομα μεχρι που τα ξεχναμε ολα.
Ετσι νομιζα τουλαχιστον γιατι αυτη κρατουσε το τελευταιο της χαρτι πολυ γερα.)

Εξαντλητικο πρωινο σε κουνιες και λοιπα κακοφημα στεκια.Στο γυρισμο:

-Ξερεις κατι;
-Τι;
-Ο Εφέγκαλος μου θελει παγωτο.
-Χαχαχαχαχαχααχαχαχαχαχα!





Y.Γ...Καλημερα μας.