Version 1: Κανω τρεις ευχες και τις στελνω στο Τζινι των γενεθλιων με μια μικρη λευκη πεταλουδα που μπηκε πριν στο σπιτι. Δεν ζηταω πολλα και γι'αυτο εχω την αισθηση οτι το Τζινι δεν θα μ'αφησει ετσι. Εχω τους φιλους μου, εχω καποιον που μ'αγαπαει πολυ, εχω τον αδελφο μου και τους γονεις μου, εχω την ανηψια μου και τα βαφτιστηρια μου, μ'αρεσει η δουλεια μου και ακομα σημερα δεν σταματαω να διψαω για μαθηση.Και μονο αυτα με κανουν ευτυχισμενη. Και ας ειναι δυσκολα μερικες φορες.
Version 2: Δεν μ'αρεσουν τα γενεθλια. Οχι γιατι ειναι -ισως- κλισε να μην σ'αρεσουν τα γενεθλια αλλα γιατι φοβαμαι. Φοβαμαι που μεγαλωνω. Φοβαμαι το θανατο. Το δικο μου αλλα και των δικων μου ανθρωπων που αναποφεκτα ερχεται. Ειναι βλακωδες να σκεφτεσαι ετσι θα μου πεις, το ξερω, αλλα ετσι νοιωθω.
13 comments:
Η πρωτη εικονα απο εδω (http://www.flickr.com/photos/kan_jian/)
και η δευτερη απο εδω (http://thebluemoose.deviantart.com/).
ειναι λογικο να φοβασαι.
Οστοσο να σαι παντα καλα να ζησεις σαν τα ψηλα βουνα και να χεις υγεια και ανθρωπους που να σε αγαπανε και να αγαπας!
Πολυχρονη!
Να τα χιλιάσεις. Πάντα αργοπορημένος. Πώς περνάει ο χρόνος...
Νομίζω ο τρόπος που μαθαίνουμε να αντιμετωπίζουμε τις φοβίες μας είναι αυτό που χαράζει επάνω μας το πέρασμα του χρόνου. Τίποτε άλλο. Το ξέρεις έτσι κι αλλιώς ότι δεν είσαι μόνη.
Χρόνια πολλά κοπελιά. Σε ξέχασα.
I zoi prepei na mas fovatai oxi emis ti zoi an kai einai diskolo...
αργοπορημένη ως συνήθως, θα ευχηθώ αγάπη και υγεία, και αυτή η χρονιά να είναι γλυκιά και δροσερή σαν το αγαπημένο σου παγωτό.
θα προτιμήσω την version # 1
Αυτή σου πάει καλύτερα κι ας μη σε ξέρω πολύ.
Όταν είσαι πλήρης και ευτυχισμένη, ακόμη κι ο θάνατος ωχριά μπροστά σε όλα αυτά τα καλά.
Χρόνια πολλά, καλά και γεμάτα από στιγμές που θα σε γεμίζουν χαμόγελο :-)
Eυχαριστω πολυ για τις ευχες και την κατανοηση για τη γκρινια.
:)
Γκρίνια?
Εσύ????
PS: Χρόνια πολλά :)
κριάρι κι εσύ;
χρόνια σου πολλά..... με ηρεμία =)
Χρόνια πολλά! Πρόλαβα? Ουφ!!!
(Συγνώμη, συγνώμη, συγνώμη που άργησα.. *@μώ τα τρεχάματά μου).
Να είσαι πάντα καλά, να σε χαιρόμαστε!!!
Χρόνια πολλά!
(Νομίζω ότι όλοι περνάμε από τη δυαδική κατάσταση που περιγράφεις, ιδίως στα πρώτα -άντα)
και γω τρομάζω πολύ κάθε φορά που αισθάνομαι πως μεγαλώνω. Και το θάνατο, πολύ. Επομένως Χρόνια Πολλά Πολλά να έχεις:)
Post a Comment