Friday, September 12, 2008

Σιγα μην (δεν) κλαψω.

Aπο μικρη ηξερα οτι οταν εβλεπα τη μαμα μου να κλαιει, ηταν η στιγμη που επρεπε να κοψω τις μαλακιες και να γινω το καλυτερο παιδι του κοσμου.
Μεγαλωνοντας αυτο εγινε το τρωτο μου σημειο. Αρκουσε ενα δακρυ και μπορουσα να κανω τα παντα για τον αλλον. Να συγχωρεσω και το παραμικρο. Να ξεχασω καθε θυμο και να κανω τον καραγκιοζη.
Εγω παλι δεν κλαιω ευκολα-γι'αυτο το ελαττωματικο στομαχι. Αλλα οταν μαζεψω- μαζεψω- μαζεψω τοτε σπαω. Βουρκωνω. Πλανταζω.
Ομως εχω καταλαβει οτι οι περισσοτεροι ανθρωποι δεν λειτουργουν σαν εμενα. Δεν δινουν μια για το δακρυ που παει κορομηλο ή για τα ματια που γινονται ιδια με εκεινα του βατραχου Craugastor. Καθονται απαθεστατοι και σε κοιτανε σαν να βλεπουν για 589 φορα το "ρετιρε".

11 comments:

xryc agripnia said...

Η εικονα απο http://flickr.com/photos/woolloomooloosky/

Anonymous said...

Πρέπει να κόψουμε τους μαλακισμενους συναισθηματισμούς ανιψιά.Το ξερεις?
Αντε καλό Σ/Κ να χουμε

Σικελια said...

Διαβάζοντας μονάχα τον τίτλο εμπνεύστηκα και σκέφτηκα να στο χαρίσω. Λατρεμένος ο Αγγελάκας. Από τα πολύ αγαπημένα μου αυτό το τραγούδι.
Δικό σου!

Άρης said...

Γεύση από δάκρυ,αλμυρούτσικη.

Lina said...

εξαρταται... αν τα δακρυα σταζουν αληθεια ειναι αποστομωτικά, αν όχι, τότε είναι γελοια. κάποιοι βεβαια δεν έχουν ευαισθησια σε κανενα απ τα δυο ειδη.

lakis said...

Να κλαις όποτε θες. Το δάκρυ είναι αναγκαίο και πολλές φορές εξαγνιστικό...

DR PAKO® said...
This comment has been removed by the author.
DR PAKO® said...

Πες μου ποιός σε έκανε να κλάψεις, να... τον χειρουργήσω (όχι με νυστέρι, αλλά με το μαχαίρι του γύρου)!!!
Σωστά το έθεσες πάντως : "δεν κλαιω ευκολα-γι'αυτο το ελαττωματικο στομαχι". Γι'αυτό, να κλαις, να ξεσπάς, να ξεδίνεις! Και αν θέλεις κάποιον να σου κάνει παρέα όσο κλαις και να μην κοιτάει σαν χάννος, γκιβ μι ε κολ!!!
Τα φιλιά μου, δακρυσμένα...

Feli said...

ειναι αληθεια πως κλαιω κ πολυ συχνα μαλιστα...αλλα ξεσπαω και μετα νιωθω καλυτερα...φευγει ενα βαρος απο πανω μου...μα ξερω πως το κλαμα δεν διορθωνει τιποτα...ομως μετα απ αυτο εχω πιο καθαρο μυαλο...το εχω αναγκη οσο παραξενο κι αν ακουγετε

Anonymous said...

Eξαρτάται πόσο συχνά κλαίει ο άλλος και με ποια αιτία και αφορμή...Αν μου κλαίει με το παραμικρό (πχ. με το "Έχεις γράμμα" ή το "Πάμε πακέτο", όπως ένας κολλητός μου κλαψιάρης...!!), συγγνώμη αλλά θα είμαι στην πλευρά εκείνων που δεν θα δώσουν καμία σημασία στα μυξοκλάματα!!

konstantinos said...

Κλάψε εσύ για να εκτονωθείς και μη σε νοιάζει για τους άλλους.
Αν δεν πρόκειται να εκμεταλλευτούν την ευαισθησία σου, μην μπαίνεις καν στη διαδικασία να κλάψεις στα κρυφά...
Καλημέρα!