Εντεκα πραγματα που δεν ξερεις για μενα.

Ενα...Εχω τους ιδιους φιλους απο τοτε που πηγαινα δημοτικο.
(με ελαχιστες "εισαγωγες" απο τοτε.)

Δυο...Εκανα συλλογη με κουπες του καφε.Οταν φτασαν τις εκατο,αρχισα να τις μοιραζω γιατι δεν ειχα χωρο να τις φυλαξω.

Τρια...Το 90% των ρουχων μου ειναι μαυρα.Το υπολοιπο 10% ειναι μπλε,καφε και ελαχιστα κοκκινα.

Τεσσερα...Οταν κολλησω με καποιες μουσικες,μπορει να τις ακουω συνεχεια για μηνες.Και μετα δεν βγαινουν ποτε απο μεσα μου.

Πεντε...Απο τα οχτω μου,μεχρι τα δεκαεννια μου ημουν μελος σε θεατρικη ομαδα.Εχω παιξει σε εξι παιδικες παραστασεις,αν θυμαμαι καλα.(ημουν χαλια μην το συζητας-αλλα ηταν υπεροχη εμπειρια.)

Εξι...Εχω ενα μικρο παθος με τα παπουτσια.Αγοραζω πολλα και τα κραταω χρονια.

Εφτα...Εχω μια μικρη δυσλεξια στο γραπτο λογο.

Οχτω...Μου αρεσει να ειμαι ξυπολητη-χειμωνα,καλοκαιρι.

Εννια...Κραταω σε κουτες,ενθυμια και σκατουλακια,απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου.

Δεκα...Κοιμαμαι παντα με φως.Για την ακριβεια με δυο φωτα.Σε περιπτωση που το ενα καει.(ξερω καποιους που θα χαζογελασουν εδω...ναι,το ξερω.Ειναι παρανοια.)

Εντεκα...Οταν κοιμαμαι,κοιμαμαι πολυ ελαφρια.Και μυγα να κλασει θα ξυπνησω.

Χειρόγραφο.

Εκει που εχεις καιρο να νοιωσεις το σκιρτημα του ερωτα(που μπορει να μην ειναι ομως ερωτας,αλλα κατι αλλο)-και αποζητας ειναι η αληθεια αυτον τον κομπο στο στομαχι,αυτη τη μιση ανασα που μπορεις να παρεις γιατι αν παρεις ολοκληρη πονας παντου,αυτη τη μη-νυστα,τη μη-πεινα-,σου ερχεται ξαφνικα το δωρο.

Και νοιωθεις χαρα και τρομο μαζι.Χαρα γιατι αυτο το συναισθημα σε τρεφει,σε δυναμωνει,σε ζει και τρομο γιατι συνειδητοποιεις οτι το δωρο που σου κανανε ειναι μισο.Μισο.Σαν τσαγιερα χωρις το καπακι,σαν καφετιερα χωρις την κανατα,σαν κερι χωρις το φυτιλι,σαν οτιδηποτε μισο τελος παντων.

Φυσικα,οπως λεει καθε διαολεμενος νομος που περιεχει μεσα τη λεξη Μερφυ,εκεινη τη δεδομενη στιγμη-αλλα ακριβως εκεινη-κατι αλλο θα σου χτυπησει την πορτα και θ'αναγκαστεις να πεις οχι,γιατι το μυαλο σου,τ'αυτια σου-ειδικα τ'αυτια σου-το στομα σου και η αγκαλια σου,ειναι κολλημενα στο μισο δωρο.Ναι,σ'αυτο που δεν μπορεις να εχεις ολοκληρο γιατι δεν σου χαριζεται ολοκληρο.Δεν μπορεις απλα,να το εχεις ολοκληρο.

Βεβαια μετα λες οτι στην τελικη καλυτερα,γιατι ισως-το πιο πιθανο δηλαδη-να μην το αντεχες ολοκληρο...Και μενεις παλι μονη.
Γιατι καμια φορα το μισο ειναι πιο γεματο απο το ολοκληρο.
Και το ολοκληρο πιο αδειο απο το μισο.
Και το εχεις αποφασισει εδω και χρονια...δεν σε γεμιζουν τα μισα,αλλα μονο τα ολοκληρα,τα οποια ομως,μπορει να ειναι και μισα.

Ναι,το ξερω...δεν καταλαβες.Αλλα θαρρεις πως καταλαβα εγω;




Υ.Γ...Και εδω ερχεται παλι ο Α. και λεει "I am very happy-So please hit me",
και hit me γιατι ποθω να μην θελω...και ας σου ειπα οτι αυτο δεν στεκει.

Υ.Γ2...Δες ποσο μαυρος ειναι ο ουρανος επανω...και ας εχει τοσα χρωματα απο κατω.

Y.Γ3...Κατα ενα περιεργο τροπο αυτο το ποστ,δεν ειναι μαυρο.:)

Η Αθήνα...

...μου χαριζει μικρες εκπληξεις καθε φορα που κατεβαινω-ή ανεβαινω,αναλογα- σαν τουριστας.Και οχι οτι προλαβα να αισθανθω τουριστας αυτη τη φορα αλλα την εκπληξη της,μου την εκανε.Οπως λεει και η κοπελια ηταν μια ομορφη μερα.Απο αυτες που δεν προγραμματιζονται.Απο αυτες που φαινονται απο το πρωι.Απο αυτες που εχω αναγκη.Ειχε ηλιο,ειχε ζεστα χερια,ειχε γλυκα και αληθινα χαμογελα,ειχε τρανταχτα γελια,ειχε ομορφες μουσικες...ειχε παρεα.

Ναι,αυτο ειχε...παρεα.

Και μετα απο τοσο καιρο στην απομονωση,αυτο ηταν κατι παραπανω απο βαλσαμο.

Για μενα χειμωνιασε.Καλημερα μας.

Δεν ξερω...

...ποσες φορες το ακουσα απο το πρωι.
Μιλαει για οσα ξερω,
οσα φανταζομαι,
οσα ξεχναω,
οσα ποθω,
οσα ευχομαι
και χιλια δυο αλλα,
που δεν ξερω
πως να τα προσδιορισω.
Το'χω ξαναπει...θα ηθελα καποια πραγματα να ειναι πιο ευκολα.

"Κίνησε........κι ήταν ημέρα Σάββατο."

Σύμφωνα με δελτίο καιρού της Ε.Μ.Υ., στο Νότιο Ιόνιο, τη θάλασσα Κυθήρων, το Νοτιοδυτικό Κρητικό, το Νοτιοδυτικό Αιγαίο, το Νοτιοανατολικό Αιγαίο - Ικάριο, το στενό Καφηρέα, επικρατούν άνεμοι βορειοανατολικοί, πολύ θυελλώδεις 8 – 9 BF και σε ορισμένες περιοχές τοπικά, θύελλα 10 BF. Επίσης, στο Βόρειο Αιγαίο και το Κεντρικό Αιγαίο, επικρατούν άνεμοι βορειανατολικοί, θυελλώδεις 8 BF.
Οι ενδιαφερόμενοι να ταξιδέψουν παρακαλούνται να επικοινωνούν με τις αρμόδιες Λιμενικές Αρχές και τα πρακτορεία.



Υ.Γ...Ξαφνικα με επιασε ενας τρομος για την επιστροφη στην πολη.
Απο παντα με συγκινουσαν οι Αναχωρητες.Τους ζηλευα.
Η υπερανθρωπη δυναμη να τ'αφησεις ολα πισω.
Μπορω ή δεν μπορω;
Να γυρισω ή να μεινω εδω;
Να προχωρησω ή να μεινω στασιμη;
Να τολμησω ή να φοβηθω;
Να καταναλωσω ή να καταναλωθω;
Ή μηπως να αναλωθω;
Αν αυτη ηταν η τελευταια μου μερα στη γη,πως θα΄θελα να την περασω;


Αντικοινωνικοτητα στο επακρο.

Διαλογος και στην κορφη κανελα.

-Εχεις ομπρελα;
-Οχι.
-Αντε...ελα μια βολτα.
-Εσυ εχεις ομπρελα;
-Οχι.
-Αντε...ελα εσυ τοτε.
-Καλα,καληνυχτα.
-Καληνυχτα.






Υ.Γ...παρε και εσυ μια ομπρελα να εχεις.

Γιατι εχω...

...την αισθηση οτι πισω απο αυτο το γλυκο χαμογελο της Αραπογλου,κρυβεται ενας διαβολος;
Με τρομαζει,γαμωτο.
(Παρ'ολ'αυτα...καλη και η Παναγιωταινα.)

υ.γ...Μια σταλα βροχης και μια ριπη αερα.

Καλο μας βραδυ.

Εβρεξε και εδω...

...επιτελους.Με ολες αυτες τις βροχες σ'ολη την Ελλαδα,ειχα αρχισει να πιστευω την παροιμια:"στον καταραμενο τοπο,Μαη μηνα βρεχει".
Καθαρισαν οι δρομοι,οι ταρατσες,ο οριζοντας.Μετα μ'επιασε και μενα μια μανια καθαριοτητας και εκανα το σπιτι κουκλι.
Βροχη,λοιπον,καφεδες και διαθεση για μουσικες.
Απειρες.

Αυτο γιατι ηρθε η ωρα να γυρισω.
Αυτο γιατι θα τ'ακουω τερμα οσο θα πλησιαζω στο χειμωνα.
Αυτο γιατι δεν ξερω τι λεει αλλα μ'αρεσει.
Αυτο γιατι αρχισε ξανα να μπουμπουνιζει και ειναι ομορφα.
Αυτο γιατι ειχα πολυ καιρο να τ'ακουσω και μου'λειψε.
Αυτο για ν'αποχαιρετισω το μεγαλο καλοκαιρι μου.

Τωρα παω να κλεισω τα παραθυρα γιατι καποιος κανει προεκλογικο αγωνα χρησιμοποιοντας μεγαφωνα.Μου τη σπαει οταν ερχεται ο πολιτισμος σ'αυτον τον τοπο.
Καλησπερες και φιλια.


Υ.Γ...Τωρα μπορουμε αφοβα να γινουμε γονεις...βγηκε δισκος με τραγουδια των radiohead,διασκευασμενα για παιδια.Κατι σαν νανουρισματα δηλαδη.
Μην εισαι κουτο,ακου τον εδω.

Αντιθεσεις νο.2

I am very happy-So please hit me
I am very happy-So please hurt me.

Υ.Γ...Θελω φωτεινα προσωπα και ζεστο καφε και κεικ σοκολατα και ατελειωτες κουβεντες και...και...και...και...και...και...και.......

Τα λογια μου ταιριαζουν πιο πολυ απο τη μουσικη.

"θα βρέχει τώρα
κάπου μακρυά
κι εδώ μονάχα σύννεφα
κι αδύναμος αέρας,
Σαν γεύση μοιάζει
επιστροφής παράδοξης
κάποιου που δεν υπήρξε
εδώ αληθινά,
Θα βρέχει τώρα
στις μεγάλες πόλεις
σε άδειους δρόμους
φωτισμένα ονόματα
κι άχρωμα μάτια,
θα έφτανε ο ήχος της βροχής
σε τζάμια υγρά για να ξυπνήσει
μια ολόκληρη εποχή."

Τη γραμμη της καρδιας...

...ή τη γραμμη της ζωης;
Τη γραμμη της υγειας ή
τη γραμμη της κεφαλης;
Τη γραμμη του ηλιου ή
τη γραμμη της νοησης;
Καμπυλη ή ευθεια;
Βαθια ή επιφανειακη;
Ψυχικο,καλλιτεχνικο,
χρησιμο,απαραιτητο,
φιλοσοφικο ή στοιχειωδες;

Πες τα μου ολα...ή μαλλον οχι.
Δεν θελω να ξερω τ ι π ο τ α.

Ειχα καιρο...

...να διαβασω κατι καλο.
Εδω
θα βρειτε πληροφοριες και...


...εδω θα βρειτε το νεο δισκο της Diana Krall.(ασχετο.)(νεο λινκ)



Τις καλημερες μου.


Υ.Γ...δεν λεει να χειμωνιασει.