"Αγία νοσταλγία τις αγάπες μου καλώ..."

Μερες τωρα σκεφτομαι-ανευ λογου υποθετω.
Το βραδυ που ειδαμε τη γλυκεια συμμορια,κρατωντας σφιχτα τα χερια μας.
Εκεινο το σημειο που φαινεται ολη η πολη και την ειχαμε πεσει για ωρες.
Τα πικ-νικ που καναμε διπλα στο κυμα,χειμωνα καιρο.
Το σκασιαρχειο που καναμε εκεινη την Καθαρα Δευτερα και που την περασαμε μεσα σ'εκεινη τη σαπισμενη βαρκα,στο τελος μια παραλιας.Τα πρωτα λογια.Το πρωτο φιλι.
Το επομενο πρωινο που ειχαμε ραντεβου στο verdi για την πρωτη μας εκδρομη-νομιζα πως δεν θα ερθεις,μου ειπες.Ειμαι περισσοτερο ευτυχισμενη απο ποτε,σκεφτηκα,και δεν θα ερχομουν;
Το ταξιδι,τα γελια,την ηρεμια που ενοιωθα μες στην αγκαλια σου.Το τατουαζ που εκανα για σενα.Ολα τα θυμαμαι.Και ας εχουν περασει τοσα χρονια.
Αυτο που σπαω το κεφαλι μου και δεν μπορω με τιποτα να το θυμηθω,ειναι η πρωτη φορα που καναμε ερωτα.Γινεται να μην το θυμαμαι;

Κατι πιο απολυτο απ'αυτο;

"Κι οταν πεθανουμε να μας θαψετε κοντα κοντα
για να μην τρεχουμε μεσα στη νυχτα να συναντηθουμε."

(Τ.Λειβ)

Ακου και δες! (προστακτικη.)

Aυτα που... προσταζει...
η...
διαθεση... μου.


Υ.Γ...Εδω δες το τρειλερ μιας ταινιας,οπως δεν το εχεις δει ποτε.

Καθως γυρνουσα...

...σπιτι πριν απο λιγο,επεσα πανω στο διπλανο σκηνικο.Μια πορτα που δεν εχω δει ποτε ανοιχτη,ειχε διακοσμηθει με αυτο το καδρο.Στην αρχη με πιασαν τα γελια-για πολλους λογους.Μετα αγχωθηκα...εκλογες ερχονται,ποτε δεν ξερεις.

Φιλια και καλησπερες εκει εξω.


Υ.Γ...Τωρα που επεσαν οι πρωτες βροχες,που αρχισαμε τους ζεστους καφεδες,που κατεβασαμε τα μακρυμανικα,που κλεινουμε τα παραθυρα το βραδυ,που βγαλαμε τις κουβερτες,ηρθε η ωρα να αρχισουμε και τις "χειμωνιατικες" μουσικες.
Εδω θα βρειτε το νεο δισκο της Madeleine Peyroux-ακρως χειμωνιατικη για μενα-.

Χρωματιστες-μουσικες-αποριες.

"All the lonely people,Where do they all come from?"

Φανηκε η μερα απο το πρωι...

...οτι θα ειναι περιεργη.Τα ξημερωματα η ομιχλη ηταν τοσο πυκνη που την εκοβες με το μαχαιρι και τη σερβιρες ανετα στο πιατο σαν μαρεγκα.Μετα ανοιξε ο ουρανος.Τα συννεφα τρεχαν σαν τρελλα και μενα μου μπηκαν τρελλες ιδεες-να φυγω παλι.
Το απογευμα γυρισα σπιτι,εκανα ενα μπανιο και ενω χαζευα στο νετ,νυσταξα.Σιγα το πραγμα μπορει να πεις τωρα εσυ,αλλα για εναν ανθρωπο που δεν κοιμαται ποτε μεσημερι και εχει να κοιμηθει 7,6 ή ακομα και 5 ωρες συνεχομενες,μηνες,ειναι μεγαλο πραγμα.Αφησα την τηλεοραση να παιζει στο μουγκο,αφησα το μελωδια να παιζει στο πισι,σκεπαστηκα και εκλεισα τα ματια.Δεν πρεπει να κοιμηθηκα ουτε 10 λεπτα.Ξυπνησα ιδρωμενη και τρομαγμενη.Ο μαμαλακης σερβιρε ενα γλυκο στο πιατο και ο ιωαννου καποιον ευχαριστουσε.Η καρδια μου χτυπουσε δυνατα-ακομα χτυπαει-.
Ειδα παλι εκεινο το ονειρο...εκεινο που ειδα το βραδυ πριν την εγχειρηση,πριν δυο χρονια.(το θυμασαι,Β;-σε σενα το ειχα τοτε.)Αν το ειχα καταγραψει θα εβλεπα τωρα οτι ηταν ακριβως ιδιο.Το πλανο,η σκηνοθεσια,ο ηχος,το μονταζ.Σαν να ηταν αποθηκευμενο σε καποιο συρταρι του μυαλου μου και καποιος το εβγαλε και το προβαλε.Κατεβαινα κατι σκαλες.Στην αρχη αργα και χαλαρα.Μετα με αγωνια και αγχος.Αρχισα να τρεχω και τελικα εφτασα σε ενα πλατυσκαλο.Εκει καθοσουν ορθιος και με περιμενες.Αγκαλιαστηκαμε και αφου τα ειπαμε λιγο και επρεπε να φυγεις μου ειπες:"Aντε ελα,σε περιμενω.Βαρεθηκα μονος μου".Και εφυγες.Και ξυπνησα.Χαλια.
Και τοτε και τωρα.Γιατι εσυ εισαι εκει "πανω" και εγω εδω κατω.Και απορω γιατι επιμενεις να μου κανεις προσκλησεις.Και αναρωτιεμαι,εγω μεχρι ποτε θα τις αποφευγω.
Να το εκλαβω ως σημαδι ή ως υποσυνειδητο μου φοβο;
Ή μηπως τελικα,οντως,βαρεθηκες μονος;
(θα δειξει.)

Παρελθον,παρον,μελλον...ή μηπως αναποδα;

"Κι αν η ελπίδα το μέλλον συντηρεί
η μνήμη τρέφει το παρόν
το παρελθόν μας δικαιώνοντας
Γιατί ότι υπήρξε μια φορά
δε γίνεται να πάψει να'χει υπάρξει."

Ειμαι ζαβολιαρα;

Η κοπελια ΑΥΤΗ εχει σημερα γενεθλια.Και κραταει το στομα της ερμητικα κλεισμενο,για να μην κερασει.Καταλαβατε;
(Την πρωτη αντιρυτιδικη,θα στην κανω δωρο εγω.Μην αγχωνεσαι.)
(Και μη βαρας.)

Οταν ημουν πιο...

...μικρη,φοβομουν πολυ τις βελονες.Σε σημειο να μην εχω κανει τα μισα εμβολια που επρεπε στην παιδικη μου ηλικια.Ειτε γιατι το εσκαγα απο το πικπα,ειτε γιατι τους τα επρηζα και στελναν τη μαμα μου αλλου να τα κανει.
Καποια στιγμη ακριβως στα 20 μου,αρρωστησα πολυ.Θυμαμαι μια νοσοκομα να με κυνηγαει σ'ολο τον οροφο του νοσοκομειου γιατι δεν την αφηνα-ενω ειχα κατατρυπημενα χερια-να μου παρει αιμα απο το δαχτυλο.Εμεινα στο νοσοκομειο πανω απο ενα μηνα.Αλλαξα τμηματα και γιατρους,ειδα ανθρωπους να πεθαινουν διπλα μου,παιδια με ξυρισμενα κεφαλια και μασκες στο προσωπο.Εκλαψα πολυ.Ενοιωσα πως θα πεθανω.Αλλα δεν πεθανα*.
Βγηκα και ορκιστηκα οτι δεν θα αφησω κανενα να μου παρει αιμα ξανα.Ποτε.
Φετος την ανοιξη βρεθηκα κοντα σε μια αιμοδοσια.Δεν ξερω γιατι-ισως και οι ανθρωποι που ηταν μαζι μου-αλλα μπηκα μεσα.Και εδωσα αιμα-εθελοντικα-για πρωτη φορα στη ζωη μου.
Σημερα ηταν η δευτερη φορα.Και αποφασισα οτι θα το κανω αυτο,ξανα και ξανα μεχρι τοτε που θα μπορω.(Ισως αυτο με κανει καλυτερο ανθρωπο.)

*Δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι τυχεροι-πανε τρια χρονια,περιπου σαν σημερα.


Υ.Γ...(Mη νοιωθεις μονος,σε σκεφτομαι πολυ.)

Υ.Γ2...(Αλλα τι μαλακιες σου λεω τωρα εγω,εε;)

Χμμ...

Που να οδηγει,αραγε;





Υ.Γ..."Μα εγω περνουσα την στερνη την πυλη,
με του καιρου δεμενος τις κλωστες."

Το μονο που τα συνδεει...

...ειναι η αγαπη μου γι'αυτα.Λετ δε μιουζικ πλει.

α)"Έχει διαφορά
να βρίσκεις μες στη λύπη τη χαρά."

β)"Μόνο τα σημάδια του έρωτα αγκαλιάσαμε
στην καρδιά μια βουτιά δεν αρκεί
Τ' άλλα είναι κοράλλια που ακόμα δεν τα φτάσαμε
είν' η αγάπη απάτητη γη."

γ)Dinineata.

δ)I want run
I want hide
I only want to live
To live my life


ε)"Πήγαινα
και στους ώμους τα δάκρυα
τα δάκρυα ποτάμια ανοιχτά."

ζ)"Σκόπελος, καλοκαίρι του 1990, θάλασσα και ουρανός είχανε γίνει ένα."

η)Sozinha

Υ.Γ...Και αυτο για το χθεσινο φεγγαρι.

Δροσερες και γλυκες καλησπερες.

Αγαπημενος Λειβαδιτης...

"Kανεις δε θα μαθει ποτε με ποσες αγρύπνιες συντηρησα τη ζωη μου..."