Friday, February 10, 2006

Λιγο το...

..."αγαπα με αν τολμας",λιγο κατι κρασια που ηπιαμε με κατι φιλους,λιγο κατι παλια γραμματα και σημειωσεις,λιγο κατι περιεργες νταουν'τεμποσιαρικες μουσικες...με πηρε η κατω βολτα.
Σημερα γνωρισα καποιον,που μου θυμισε εντονα ενα φιλο που εχει "φυγει" εδω και 2μιση χρονια.Το υφος του,το στησιμο του,το χιουμορ του,το γελιο του,η ανεση του.Στην αρχη ενοιωσα περιεργα αλλα μετα το θεωρησα δωρο.Ποιος αλλος ειχε την ευκαιρια να νοιωσει λιγο την αυρα του Τ. μετα απο τοσο καιρο;Ηθελα να σηκωθω και να τον αγκαλιασω χωρις να του πω τιποτα αλλο...και ειμαι σιγουρη οτι θα καταλαβαινε.

Σου στελνω πολλα φιλια εκει πανω μωρο μου..στειλε μου και΄συ κι'αλλα τετοια δωρα οταν μπορεσεις.


Υ.Γ..After all those tears,after all those years.

Υ.Γ2..A Fairy's Love Song.

4 comments:

. said...

γλυκό σαν σοκολάτα αυτό το ποστ :)

mindstripper said...

Αυτό το δώρο κάτι σημαίνει, δεν μπορεί.
Τα καλύτερα έρχονται να δεις... (κατγ?) :-P

nyctolouloudo said...

το έχω πάθει και εγώ..μόνο που το πρόσωπο αυτό ( ξέρεις τι θέλω να πω ) το είδα σε ένα καφενείο, στην Ιταλία, 5 χρόνια μετά...κρατούσε ένα κουλούρι στο χέρι, την κοίταγα, με κοίταγε, μου γέλαγε, της γέλαγα.... θάταν δεν θάταν 5 χρονών. ήθελα να την κλέψω...!
μετά έκλαιγα με τις μέρες....

xryc agripnia said...

(ξερω...)