Δεν θα το ξεχασω...

...εκεινο το βραδυ ποτε.Θα'ναι δεκα χρονια τωρα.Γυρισα σπιτι αρκετα αργα θυμαμαι και οχι σε καλη διαθεση.Εξω απο την πορτα βρηκα ενα σκυλι.Ενα μικρο μαυροασπρο μπασταρδακι απο αυτα που δεν μεγαλωνουν πολυ.Πρεπει να ειχε φαει πολυ ξυλο γιατι μολις εκανα να πλησιασω φωλιασε στη γωνιτσα του ακομα περισσοτερο.Καθησα διπλα του και το χαιδεψα και εκεινο αρχισε ενα περιεργο γρυλισμα σαν κλαμα.Εχω μεγαλωσει με σκυλια και αυτο το πραγμα δεν το ειχα ξανακουσει ποτε.Ηταν κλαμα.Το ταισα για μερικες μερες και μετα εξαφανιστηκε.Ειχα στεναχωρηθει και αρκετες φορες το σκεφτομουν.

Δεν το ξαναειδα μεχρι τη μερα που πεθανε ο παππους μου.Οταν τον βγαζανε απο το σπιτι ειχα καθησει σε ενα πεζουλι με γυρισμενη την πλατη και ξαφνικα ενιωσα πισω μου κατι.Νομιζα οτι θα ειναι καποιος δικος μου που θα με επρηζε να παω πιο κοντα αλλα ειδα το σκυλι διπλα μου.Ξαφνιαστηκα αλλα πραγματικα το αρπαξα και αρχισα να κλαιω περισσοτερο απο πριν.Σαν να του ελεγα τη στεναχωρια μου.Και αυτο γρυλιζε οπως τοτε.Μετα απο αυτη τη μερα παλι εξαφανιστηκε.

Σημερα το ειδα στην πιο πανω γειτονια και ενοιωσα περιεργα.
Απο τη μια χαρηκα που ζει και απο την αλλη φοβηθηκα μηπως μ'επισκεφτει ξανα...σαν την προηγουμενη φορα.

Περιεργα που σκεφτομαστε μερικες φορες.




Υ.Γ.."Βεβαια εχεις μπει στα ονειρα μου για τα καλα.
Χθες το βραδυ παλι ενω κοιμοσουν,
εγω προσπαθησα να κλεψω φωτογραφικα,
απο το πατωμα κατι φυτα
και λιγα αστρα απο τον ουρανο σου."
(Λ.Π)