...δεν εχει κλεισει ακομα τα τρια.Το καλοκαιρι πηγε σ'ενα γαμο και απο τοτε εχει φαει κολλημα.Οτι και να κανει εχει να κανει με τη νυφη."Κοιτα περπαταω σαν τη νυφη.Βαλε μου φορεμα να μοιαζω με τη νυφη.Ετσι ειχε τα μαλλια της η νυφη",και αλλα τετοια απειρα φρικιαστικα.
Προχθες η μαμα μου εψαχνε μια αδεια κασσετα για την καμερα και επεσε σε μια,απο το γαμο του αδελφου μου.Η μικρη κολλησε.Να ο παππους,να η γιαγια,να ο μπαμπας,η μαμα και ολη η οικογενεια.Αφου κοιτουσε για κανα μισαωρο,ειπε να αφησει τις ντροπες και να ρωτησει:
"Γιαγια,εγω που ημουν;"
"Εσυ κοιμοσουν",της λεει η μανα μου.
Συνεχισε να βλεπει το γαμο και συγκεκριμενα το γλεντι.Μετα απο ωρα,ξαναρωταει:
"Γιαγια,εγω που ειπες οτι ημουν;"
"Εσυ κοιμοσουν στην κοιλιτσα της μαμας,παιδι μου",της λεει η μανα μου.
Αυτο περιμενε και αυτη για να ξεσπασει.
"Ναι γιαγια,αλλα αλλη φορα να με ξυπνατε και μενα οταν κανετε γαμο!"
Tuesday, October 25, 2005
Monday, October 24, 2005
"Συνηθως τις Κυριακες...
...οι ανθρωποι ειναι εξομολογητικοι,αισθανονται οτι αν δεν τα βγαλουν ολα,θα παραιτηθουν μια για παντα απο τις επιθυμιες τους.Την Κυριακη συμβαινει αυτο,μονο την Κυριακη.Γυρω στις εξι το απογευμα νοιωθεις την αναγκη να καθαρισεις,παιρνεις τηλεφωνα με αγωνια και δεν βρισκεις κανεναν.Τοτε βγαζεις το τηλεφωνο απο τη μπριζα,το κλεινεις σ'ενα χαρτονενιο κουτι,φορας το μπουφαν σου,βγαινεις εξω,ακουμπας το κουτι διπλα στα σκουπιδια και πας μια μεγαλη βολτα στην ακρη της πολης.
Αλιμονο σου αν η πολη δεν εχει ακρη,αν δεν μπορεις να βρεις την ακρη της."
(Χ.Β)
Αλιμονο σου αν η πολη δεν εχει ακρη,αν δεν μπορεις να βρεις την ακρη της."
(Χ.Β)
Sunday, October 23, 2005
To campari ...
...το πινω με sprite.Αυτο ειναι το ποτο μου και ξερω πως αυτη τη στιγμη καποιοι κανουν γκριματσες αηδιας.Συνηθως δεν πινω στο σπιτι,ειδικα οταν ειμαι μονη,αλλα αυτες τις μερες κατι με πιανει μολις νυχτωσει.Αυτο το σ/κ δεν πηρα εφημεριδες και αυτο εχω να το κανω πολυ καιρο.Το Old Boy εδω και μηνες δεν βγαινει απο τα ηχεια μου-εξωτερικα και εσωτερικα-και καμια φορα ακουγοντας το "χειμωνα" σκεφτομαι ποσο ιδιοφυης μπορει να ειναι ο ανθρωπος.
Μερες σαν αυτη νοιωθω οτι πνιγομαι.Κατι δεν παει καλα με μενα.Νοιωθω σαν να μ'εκοψαν στη μεση.Αλλα δεν ξερω αν ειναι εγκαρσια ή καθετα.
Οπως και να'χει η καρδια παντα στο ενα κομματι μενει.
Φως ή σκοταδι?
Υ.Γ...Ξερεις οτι δεν αντεχω το σκοταδι.Να'χε καπου εδω κοντα κανενα παιδοτοπο.
Μερες σαν αυτη νοιωθω οτι πνιγομαι.Κατι δεν παει καλα με μενα.Νοιωθω σαν να μ'εκοψαν στη μεση.Αλλα δεν ξερω αν ειναι εγκαρσια ή καθετα.
Οπως και να'χει η καρδια παντα στο ενα κομματι μενει.
Φως ή σκοταδι?
Υ.Γ...Ξερεις οτι δεν αντεχω το σκοταδι.Να'χε καπου εδω κοντα κανενα παιδοτοπο.
Thursday, October 20, 2005
Πηγα σημερα με...
...την ανηψια μου,στα Γκουντις.Την ωρα που ειχε μπουκωθει με 13 πατατες και δεν μπορουσε να μιλησει ακουσα αθελα μου,δυο κοριτσακια απο διπλα να μιλανε.Και αρχισα να τα παρατηρω.Να'ταν γυρω στα 11 με 12.Ωραια ντυμενα-οχι με το γουστα της μαμας,τρωγαν με μαχαιροπιρουνο και μιλουσαν πολυ ομορφα μεταξυ τους.Πως αλλαξε ετσι η γενια σκεφτηκα.Εγω στην ηλικια τους ημουνα ντουγανι και μαλλον δεν διαφερα πολυ απο τους συμμαθητες μου.
Καποια στιγμη περασε απο διπλα τους μια κοπελια γυρω στα 16.Ειχε την κοιλια εξω,βαμμενα ματια και τον αναλογο τσαμπουκα της εφηβειας.Στο περασμα της εσπρωξε δυνατα την καρεκλα που καθοταν το ενα κοριτσακι και χωρις να πει τιποτα εφυγε.Τα μικρα κοιταχτηκαν και ειπαν κατι για αγενεια.Εκει επαθα πλακα.Η ωριμοτητα τους με ειχε σοκαρει.
(η δικια μου ακομη μπουκωμενη και αφηρημενη με το τζουνιοροπαιχνιδο.)
Μετα απο λιγο(και ενω τα καμαρωνα)ειδα το βλεμμα της μιας να εχει αστραψει.
"Ωπα" σκεφτηκα,"μαλλον κανενας γκομενος θα παιζει".
Ειναι αλλωστε η εποχη που θα νιωθουν τα πρωτα σκιρτηματα.Η μια κοιταξε την αλλη με νοημα και ενω ημουν ετοιμη για την μεγαλη αποκαλυψη ακουσα το εξης:
"Μεσα εχει παιδοτοπο.Να παμε μετα."
Καποια στιγμη περασε απο διπλα τους μια κοπελια γυρω στα 16.Ειχε την κοιλια εξω,βαμμενα ματια και τον αναλογο τσαμπουκα της εφηβειας.Στο περασμα της εσπρωξε δυνατα την καρεκλα που καθοταν το ενα κοριτσακι και χωρις να πει τιποτα εφυγε.Τα μικρα κοιταχτηκαν και ειπαν κατι για αγενεια.Εκει επαθα πλακα.Η ωριμοτητα τους με ειχε σοκαρει.
(η δικια μου ακομη μπουκωμενη και αφηρημενη με το τζουνιοροπαιχνιδο.)
Μετα απο λιγο(και ενω τα καμαρωνα)ειδα το βλεμμα της μιας να εχει αστραψει.
"Ωπα" σκεφτηκα,"μαλλον κανενας γκομενος θα παιζει".
Ειναι αλλωστε η εποχη που θα νιωθουν τα πρωτα σκιρτηματα.Η μια κοιταξε την αλλη με νοημα και ενω ημουν ετοιμη για την μεγαλη αποκαλυψη ακουσα το εξης:
"Μεσα εχει παιδοτοπο.Να παμε μετα."
Tuesday, October 18, 2005
"Ξου!Ξου!"
Πηγαινω απο πισω τους και φωναζω αλλα αυτα τα τεμπελικα εχουν μαθει στο ταισμα και φυσικα δεν εχουν χρησιμοποιησει ουτε μια φορα τα φτερα τους για αλμα πανω απο μισο μετρο.
"Βρε,φυγετε σκασμενα.Ισα που προλαβαινετε."
Τιποτα αυτα.Εκει,να τσιμπολογανε και να κουτσομπολευουν-υποθετω-αγνοωντας με.
Ο πατερας μου ειπε θα τα σφαξει.Εγω το θεωρησα υπερβολη αλλα και παλι ποτε δεν ξερεις.Γυρισα σπιτι και εβαλα δυνατα "To be by your side" και ισως ηταν η πρωτη φορα που δεν ακουγα τον Cave αλλα επικεντρωθηκα στα πουλια.
Οπως και να'χει αυτο το τραγουδι παντα μ'εκανε να κλαιω.
Υ.Γ..."For I know one thing, Love comes on a wing and tonight
I will be by your side. But tomorrow I will fly away,
Love rises with the day and tonight I may be by your side.
But tomorrow I will fly, Tomorrow I will fly, Tomorrow I will fly."
Friday, October 14, 2005
O Ουρανος...
...της Θεσσαλονικης χθες το βραδυ...
...και εδώ... ...ο ουρανος της Αθηνας...εντελως τυχαια.
Y.Γ...και μαζι μ'αυτο...αυτο:
"Me and the dragon
Can chase all the pain away.
So before I end my day,
Remember..
My sweet prince
You are the one
Me and you baby,
Still flush all the pain away
So before I end my day
Remember
Never thought you'd go break the chain"
...και εδώ... ...ο ουρανος της Αθηνας...εντελως τυχαια.
Y.Γ...και μαζι μ'αυτο...αυτο:
"Me and the dragon
Can chase all the pain away.
So before I end my day,
Remember..
My sweet prince
You are the one
Me and you baby,
Still flush all the pain away
So before I end my day
Remember
Never thought you'd go break the chain"
Thursday, October 13, 2005
Απογευμα σχεδον...
...θλιβερο.Ολοι αυτοι που θα μπορουσαν να με κανουν να νοιωσω ομορφα,λειπουν.Αλλοι πολυ,αλλοι λιγο.Αλλοι λειπουν τωρα,αλλοι λειπαν παντα.......
Δεν ξερω ποιοι με πονανε πιο πολυ.
Υ.Γ...."Φαινεται πως το απογευμα θυμιζει αυτους που λειπουν και ετσι το καλυτερο πραγμα στον κοσμο ειναι να νυχτωνει σιγα-σιγα με την ελπιδα να μην νυχτωσει ποτε εντελως."
Χ.Β.
Δεν ξερω ποιοι με πονανε πιο πολυ.
Υ.Γ...."Φαινεται πως το απογευμα θυμιζει αυτους που λειπουν και ετσι το καλυτερο πραγμα στον κοσμο ειναι να νυχτωνει σιγα-σιγα με την ελπιδα να μην νυχτωσει ποτε εντελως."
Χ.Β.
Wednesday, October 12, 2005
Δεν θα το ξεχασω...
...εκεινο το βραδυ ποτε.Θα'ναι δεκα χρονια τωρα.Γυρισα σπιτι αρκετα αργα θυμαμαι και οχι σε καλη διαθεση.Εξω απο την πορτα βρηκα ενα σκυλι.Ενα μικρο μαυροασπρο μπασταρδακι απο αυτα που δεν μεγαλωνουν πολυ.Πρεπει να ειχε φαει πολυ ξυλο γιατι μολις εκανα να πλησιασω φωλιασε στη γωνιτσα του ακομα περισσοτερο.Καθησα διπλα του και το χαιδεψα και εκεινο αρχισε ενα περιεργο γρυλισμα σαν κλαμα.Εχω μεγαλωσει με σκυλια και αυτο το πραγμα δεν το ειχα ξανακουσει ποτε.Ηταν κλαμα.Το ταισα για μερικες μερες και μετα εξαφανιστηκε.Ειχα στεναχωρηθει και αρκετες φορες το σκεφτομουν.
Δεν το ξαναειδα μεχρι τη μερα που πεθανε ο παππους μου.Οταν τον βγαζανε απο το σπιτι ειχα καθησει σε ενα πεζουλι με γυρισμενη την πλατη και ξαφνικα ενιωσα πισω μου κατι.Νομιζα οτι θα ειναι καποιος δικος μου που θα με επρηζε να παω πιο κοντα αλλα ειδα το σκυλι διπλα μου.Ξαφνιαστηκα αλλα πραγματικα το αρπαξα και αρχισα να κλαιω περισσοτερο απο πριν.Σαν να του ελεγα τη στεναχωρια μου.Και αυτο γρυλιζε οπως τοτε.Μετα απο αυτη τη μερα παλι εξαφανιστηκε.
Σημερα το ειδα στην πιο πανω γειτονια και ενοιωσα περιεργα.
Απο τη μια χαρηκα που ζει και απο την αλλη φοβηθηκα μηπως μ'επισκεφτει ξανα...σαν την προηγουμενη φορα.
Περιεργα που σκεφτομαστε μερικες φορες.
Υ.Γ.."Βεβαια εχεις μπει στα ονειρα μου για τα καλα.
Χθες το βραδυ παλι ενω κοιμοσουν,
εγω προσπαθησα να κλεψω φωτογραφικα,
απο το πατωμα κατι φυτα
και λιγα αστρα απο τον ουρανο σου."
(Λ.Π)
Δεν το ξαναειδα μεχρι τη μερα που πεθανε ο παππους μου.Οταν τον βγαζανε απο το σπιτι ειχα καθησει σε ενα πεζουλι με γυρισμενη την πλατη και ξαφνικα ενιωσα πισω μου κατι.Νομιζα οτι θα ειναι καποιος δικος μου που θα με επρηζε να παω πιο κοντα αλλα ειδα το σκυλι διπλα μου.Ξαφνιαστηκα αλλα πραγματικα το αρπαξα και αρχισα να κλαιω περισσοτερο απο πριν.Σαν να του ελεγα τη στεναχωρια μου.Και αυτο γρυλιζε οπως τοτε.Μετα απο αυτη τη μερα παλι εξαφανιστηκε.
Σημερα το ειδα στην πιο πανω γειτονια και ενοιωσα περιεργα.
Απο τη μια χαρηκα που ζει και απο την αλλη φοβηθηκα μηπως μ'επισκεφτει ξανα...σαν την προηγουμενη φορα.
Περιεργα που σκεφτομαστε μερικες φορες.
Υ.Γ.."Βεβαια εχεις μπει στα ονειρα μου για τα καλα.
Χθες το βραδυ παλι ενω κοιμοσουν,
εγω προσπαθησα να κλεψω φωτογραφικα,
απο το πατωμα κατι φυτα
και λιγα αστρα απο τον ουρανο σου."
(Λ.Π)
Sunday, October 09, 2005
Καθε φορα που γυρναω...
...απο το νησι,εχω προβλημα προσαρμογης στην πολη.
Το κυριοτερο ειναι οι θορυβοι.Δεν αντεχω με τιποτα την ασεβεια που υπαρχει στις πολεις για τις ωρες κοινης ησυχιας.
Το πρωι ας πουμε με ξυπνησε ενας πλανοδιος μαναβης,θα'ταν δεν θα'ταν 8.Μετα περασε ενας που πουλουσε καρπουζια.Και μετα ενας παλιατζης.
Θα αφησω απο εξω τα παιδια που παιζαν μπαλα αλλα το μεσημερι θα σκοτωνα ανετα την καθαριστρια των απεναντι,που βγηκε μετα τις 3 να τιναξει τους καναπεδες.
Φυσικα τα παιδια δεν μαζευτηκαν στα σπιτια τους πριν τις 23μιση και πραγματικα δεν ξερω τι συνεβει οταν ελειπα(μηπως περασε αυτος που πουλαει κοπρια).
Την ωρα που τα γραφω αυτα ακουω ενα θορυβο απο το μπανιο μου.Με φοβο πλησιαζω και ακουω νερο να τρεχει.Ανοιγω την πορτα χεσμενη...η βρυση στη ντουζιερα εχει αρχισει να τρεχει απο μονη της.Μηπως ειναι καποιο σημαδι ή μηπως οσο καιρο ελειπα εγκατασταθηκε εδω κανενα φαντασμα;
Σσσσσ,ησυχια λεμε...
Υ.Γ..."Μα αν θα έπρεπε να τραγουδώ για όσα με πληγώνουν
Τα χείλη δεν θα τα άνοιγα θα τα άφηνα να λιώνουν
Ησυχία, ησυχία λέξη καμία.
Γιατί όσα με πονούν βαθιά δεν έχουν σημασία
Όταν στα χείλη φτάνουνε χάνουνε την ουσία
Η λέξη είναι μία, ησυχία, ησυχία..."
Α.Ι.
Το κυριοτερο ειναι οι θορυβοι.Δεν αντεχω με τιποτα την ασεβεια που υπαρχει στις πολεις για τις ωρες κοινης ησυχιας.
Το πρωι ας πουμε με ξυπνησε ενας πλανοδιος μαναβης,θα'ταν δεν θα'ταν 8.Μετα περασε ενας που πουλουσε καρπουζια.Και μετα ενας παλιατζης.
Θα αφησω απο εξω τα παιδια που παιζαν μπαλα αλλα το μεσημερι θα σκοτωνα ανετα την καθαριστρια των απεναντι,που βγηκε μετα τις 3 να τιναξει τους καναπεδες.
Φυσικα τα παιδια δεν μαζευτηκαν στα σπιτια τους πριν τις 23μιση και πραγματικα δεν ξερω τι συνεβει οταν ελειπα(μηπως περασε αυτος που πουλαει κοπρια).
Την ωρα που τα γραφω αυτα ακουω ενα θορυβο απο το μπανιο μου.Με φοβο πλησιαζω και ακουω νερο να τρεχει.Ανοιγω την πορτα χεσμενη...η βρυση στη ντουζιερα εχει αρχισει να τρεχει απο μονη της.Μηπως ειναι καποιο σημαδι ή μηπως οσο καιρο ελειπα εγκατασταθηκε εδω κανενα φαντασμα;
Σσσσσ,ησυχια λεμε...
Υ.Γ..."Μα αν θα έπρεπε να τραγουδώ για όσα με πληγώνουν
Τα χείλη δεν θα τα άνοιγα θα τα άφηνα να λιώνουν
Ησυχία, ησυχία λέξη καμία.
Γιατί όσα με πονούν βαθιά δεν έχουν σημασία
Όταν στα χείλη φτάνουνε χάνουνε την ουσία
Η λέξη είναι μία, ησυχία, ησυχία..."
Α.Ι.
Friday, October 07, 2005
"Tαξιδεψαμε σιωπηλοι...
Thursday, October 06, 2005
Ολα ειναι ο δρομος...
Subscribe to:
Posts (Atom)