Thursday, April 14, 2005

"Έφυγα...

...γιατί έπρεπε να μείνω αλλιώς
Έφυγα γιατί άνοιξε ο καημός μου ο παλιός
στα άγγιγμα του όχι μας σαν κουρασμένο ρούχο
γιατί έφυγε και απέφυγε που τέτοια αγένεια αγάπη σου' χω

Δυο σπίρτα που ‘μειναν στις νύχτας το κουτί
να μην τ' ανάψεις
Την πόρτα σου μονάχα την κουτή
για ρώτα την πως έφυγα
νομίζοντας πως θες να με φωνάξεις

Έφυγα γιατί έπρεπε να ζήσω αλλιώς
Έφυγα όπως φεύγει το σκοτάδι απ' το φως
Μια καύτρα μόνη γυάλιζε λες και ήθελε να δείξει
ποιο κουράγιο το κουβάλησε το θέμα που' χα πνίξει"


Ταδε εφη Λινα.

2 comments:

mindstripper said...

Φεύγω,
κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια,
αρρωστημένους κι αγρίμια,
φεύγω, φεύγω...

Τάδε έφη Χαρούλα

Θεώρησα πως έπρεπε να σου το αφιερώσω.
Φιλιά.

mortaki said...

Κάποιος είπε πως ο έρωτας για μια στιγμή κρατά αύριο βράδυ θαναι αργά...
Κάποιος είπε πως η αγάπη σ'ένα αστέρι κατοικεί...αύριο βράδυ θαμαι εκεί...

Τάδε έφη Αλκίνοος.