...βλεπω τα χιονια εξω απο το παραθυρο μου και εχω ταξιδεψει 4 ωρες με χιονοθυελλα κανω σαν να μην εγραψα το παρακατω.Την παρασκευη εχασα 1 ωρα απο τον υπνο μου για να κυνηγαω ενα(μπορει και δυο)ποντικι.Πολυ γελιο τωρα που το σκεφτομαι.Κοιμηθηκα με διακοπες-οπως παντα.Επεστρεψα μετα απο τεσσαρις μερες.Το σπιτι κρυο,οι σωληνες παγωμενοι,η Δημητρα να χοροπηδαει σαν κατσικι απο τη χαρα της.Μου ελειψε.
Ακομα με παιδευουν οι πονοκεφαλοι απο την ελλειψη της καφεινης.Αραγε ποσο θελει ενας οργανισμος να ξεχασει μια καθημερινη-και πολλαπλη-συνηθεια?Αναρωτιεμαι...
Y.Γ....να μην ξεχασω να φτιαξω Μάρτη για μενα,για τη μικρη και για τον Ευ.
