Μπορεις να πας στη θαλασσα αν θελεις,
Να σε ψησει το αλατι της, Να ξανα
ζησεις τα προηγουμενα καλοκαιρια. Τοτε που ολα ηταν μαυρα και
χωρις μουσικη.
Εμενα? Ασε με εδω. Να μετραω τα παγωτα που τρωω. Και τα μπανια που μου λειπουν.
Μπορει ν'αντεξω λιγα χρονια ετσι. Μπορει και μερες.
Και οταν ολα τελειωσουν
να ξαναβρω εκεινο το ποιημα που βρηκα στην πορτα μου ενα βραδυ. Εκεινο, το πρωτο, που με φυλουσε τα βραδυα απο το σκοταδι.
Μπορω ν'αντεξω και μερες ετσι.
