Aπογευμα με μπορα.

Nα βρεχει και εγω να τρωω γλυκο τριανταφυλλο
-μεσα απο το βαζο-

καθως η μυρωδια του, μου τρυπαει καθε μικρη φυσαλιδα του μυαλου μου.

Ninna Nanna ίσον νανούρισμα.

Αυτο το υποκωφο νανουρισμα παιζει στ'αυτια μου καμποσες μερες τωρα.
Θα ηθελα να παρω τη μικρη Λυδια στην αγκαλια μου και να της το τραγουδαω μεχρι να φυγουν ολα τα ασχημα απο το κεφαλακι της.
Να φυσηξει ενας ανεμος και να τα παρει μακρυα.
Γιατι το χειροτερο πραγμα ειναι η αδικια και το να παλευει ενα πλασματακι με ενα θεριο δεν ειναι και το πιο δικαιο πραγμα.
Απλα πραγματα.

..........................................

Ειναι κατι χαμενες μερες...

Διάλογος.

-Είμαι αγκαλιά με τον ανεμιστήρα.

-Να τον αφήσεις κάτω.....ζηλέυω!